Ook las ik een stuk van psychiater Damiaan Denys getiteld: We zijn geobsedeerd door controle. Hierbij de link, mocht je nieuwsgierig zijn geworden:
Het helpt mij om moed te verzamelen en het onbekende tegemoet te treden.
Onderweg naar de Canaries gaan we heel wat onzekerheden tegen komen. In augustus en september kwamen er meldingen dat in de straat van Gibraltar orca’s zwommen die zeilboten aanvielen. Niet veel later kwamen dezelfde berichten uit het Spaanse deel Galicië, het Noord westelijke puntje van Spanje. Daar wordt een zone ingesteld die tijdelijk verboden is voor zeilboten korter dan 15 meter. Het lijkt er op dat de orca’s dan al niet meer actief zijn in de straat van Gibraltar. Verder lezen we een bericht dat er voor het eerst sprake is van piraterij in de golf van Cadiz, het gebied ten Noordwesten van de straat. Een Duitse catamaran wordt aangevallen door een rib. De aanslag wordt verijdeld. Er komt hulp van de Spaanse kustwacht en de rib verdwijnt richting de Noord-
Afrikaanse kust. Wat gaan wij onderweg allemaal meemaken?
We gaan net ten noorden van Gibraltar in La linea liggen en fietsen over de start- en landingsbaan van Gibraltar naar de stad. Daar bezoeken we Sheppard’s een heerlijke botenzaak en kopen daar belastingvrij nieuwe reddingsvesten, nieuwe landvasten, nieuwe bootschoenen voor Jeroen en alvast antifouling wat we op de onderkant van de boot gaan smeren op de Canaries. Bij de grens worden we staande gehouden en worden onze paspoorten gecontroleerd. De Brexit laat zijn sporen achter.
Ons bootje wordt tijdelijk opgeruimd en de weersverwachtingen gecontroleerd. Ook stroomt het flink door de Straat, dus zoeken we het beste tijdstip voor vertrek uit. Waarschijnlijk gooien we donderdag de 8e de trossen rond een uur of 10 los. En dan gaan we het wel zien wat er allemaal gaat gebeuren. Want: zonder geluk vaart niemand wel!