Het wierookstokje houd ik in het kaarsvlammetje totdat het vlam vat. Ik zet het daarna in de met zand gevulde schaal voor het Boeddhabeeld, waar omheen een oranje sjerp de torso siert.
Oranje de kleur van het boeddhisme wordt gezien als de kleur van de verlichting, de rijzende zon en het geestelijk en spiritueel ontwaken. Ook staat het symbool voor het achterlaten van het normale wereldse leven.
Langzaam bereikt de geur van de wierook mijn neus en mijmer ik. De omgeving is overweldigend. Ik bevind mij in een van de tempels van Angkor Wat in Cambodja. Het is een van de hoogtepunten van onze reis door Vietnam en Cambodja samen met onze 3 zonen.
Vorig jaar werd de reis gepland als cadeautje voor mijn 60ste verjaardag, als afsluiting van de jeugd van de kinderen en welke reden moet ik nog meer verzinnen om het te legaliseren. Het kan, het mag en ik geniet van 3 weken mijn allerliefsten om mij heen in een spirituele omgeving.
Langzaam bereikt de geur van de wierook mijn neus en mijmer ik. De omgeving is overweldigend. Ik bevind mij in een van de tempels van Angkor Wat in Cambodja. Het is een van de hoogtepunten van onze reis door Vietnam en Cambodja samen met onze 3 zonen.
Vorig jaar werd de reis gepland als cadeautje voor mijn 60ste verjaardag, als afsluiting van de jeugd van de kinderen en welke reden moet ik nog meer verzinnen om het te legaliseren. Het kan, het mag en ik geniet van 3 weken mijn allerliefsten om mij heen in een spirituele omgeving.
Met zijn vijven zwerven we van wereldstad naar tempel, van pagode naar boeddhabeeld en van rijstveld naar killingfields. Ik heb het geluk dat mijn kinderen goede fotografen zijn en nog beter zijn in het bewerken van foto’s. Het fotoboek is niet moeilijk te maken, naast natuurlijk de verhalen en herinneringen in onze hoofd.
Want reizen opent je hart, verruimt je geest en vult je leven met verhalen om te delen. Nog slechts een paar uur te gaan voordat het vliegtuig vertrekt naar Nederland; zo tikt de tijd van ons samenzijn weg. Hierna gaan we ieder een eigen kant op. Tom vertrekt opnieuw naar de Carieb, Jeroen en ik vertrekken naar Tunesie waar de boot op ons ligt te wachten en Frank en Bas zullen het thuisfront vormen in Nederland.
Vooruitblik
Over een half jaar zijn we al weer in Nederland voor een langere tijd want ik krijg een nieuwe heup, zo is besloten. De revalidatie zal naar verwachting 6 tot 8 weken in beslag nemen. Tot aan die tijd zullen we langzaam de Middellandse zee uitvaren en her en der varen vrienden een stukje mee. Via Sardinie, de Balearen, Gibraltar en Marokko gaan we naar Madeira en dan naar de Canarische eilanden waar de boot op de kant gaat voor het laatste onderhoudswerk. Vandaar gaat het grotere werk beginnen met een Atlantische oversteek. Het houdt ons bezig deze oversteek. Ik denk dat we er mentaal ‘klaar’ voor zijn. Uiteraard is er al weer het klussenlijstje. Streep 1 klus weg en er komen er twee bij. Ondertussen ga ik mij het komende half jaar bezig houden met de voorbereiding van de foerage. Via andere ‘vertrekkers’ heb ik een handleiding gekregen om te wecken, zodat er eenvoudig maaltijden opgewarmd kunnen worden onder de voortdurende bewegingen die het schip zal gaan maken door de golfen. De oversteek zelf zal 2 a 3 weken duren, maar ook voor daarna is wat extra voorraad handig.
De overzeilkaart is aangeschaft zodat we straks een lijn kunnen tekenen waarlangs we gevaren zijn. Inmiddels heb ik al even proef mogen draaien met routeplanning in combinatie met de weersverwachting. Ook de satellietverbinding kan worden opgezet zodra we de Middellandse zee verlaten. Een nieuw tijdperk breekt aan, zo ervaar ik het. Onze horizon wordt verlegd, een oranje zon zal ons de weg wijzen.
Over een half jaar zijn we al weer in Nederland voor een langere tijd want ik krijg een nieuwe heup, zo is besloten. De revalidatie zal naar verwachting 6 tot 8 weken in beslag nemen. Tot aan die tijd zullen we langzaam de Middellandse zee uitvaren en her en der varen vrienden een stukje mee. Via Sardinie, de Balearen, Gibraltar en Marokko gaan we naar Madeira en dan naar de Canarische eilanden waar de boot op de kant gaat voor het laatste onderhoudswerk. Vandaar gaat het grotere werk beginnen met een Atlantische oversteek. Het houdt ons bezig deze oversteek. Ik denk dat we er mentaal ‘klaar’ voor zijn. Uiteraard is er al weer het klussenlijstje. Streep 1 klus weg en er komen er twee bij. Ondertussen ga ik mij het komende half jaar bezig houden met de voorbereiding van de foerage. Via andere ‘vertrekkers’ heb ik een handleiding gekregen om te wecken, zodat er eenvoudig maaltijden opgewarmd kunnen worden onder de voortdurende bewegingen die het schip zal gaan maken door de golfen. De oversteek zelf zal 2 a 3 weken duren, maar ook voor daarna is wat extra voorraad handig.
De overzeilkaart is aangeschaft zodat we straks een lijn kunnen tekenen waarlangs we gevaren zijn. Inmiddels heb ik al even proef mogen draaien met routeplanning in combinatie met de weersverwachting. Ook de satellietverbinding kan worden opgezet zodra we de Middellandse zee verlaten. Een nieuw tijdperk breekt aan, zo ervaar ik het. Onze horizon wordt verlegd, een oranje zon zal ons de weg wijzen.
