Alleen maar niet eenzaam
Jeroen is op het vliegtuig naar Nederland gestapt om een crematie bij te wonen van goede vrienden. Omdat allerlei maatregelen worden aangescherpt vraag ik mij af of ik hem de eerste tijd nog terug zie. Inmiddels zijn de havens in Spanje gesloten, Marokko gaat op slot. Vanmorgen las ik dat alle mensen die Tunesie binnen komen, eerst 14 dagen in quarantaine moeten. Hoe gaan ze dat handhaven vraag ik mij af? Wereldzeilers over de hele wereld liggen vast in havens en kunnen niet vertrekken of aankomen in havens, zo lees ik in de verschillende berichten.
De volgende dag begin ik met mijn kilo vlees volgens een recept wat ik kreeg van andere wereldzeilers. En zo waar 2 uur later staan er twee poten met stoofvlees op de tafel. Ik weet natuurlijk niet of de inhoud niet is bedorven over een poosje. Het ziet er wel smakelijk uit.
In de krant lees ik over de hamsterwoede in Nederland. Ik denk dat hamsterpraktijken hier wel een beetje uit zullen blijven. We hebben hier geen grote supermarkten maar nog ouderwets de kleine bakker, slager en groenteboer. Gisteren nog was ik bij de drogist en kon tot mijn verbazing twee flesjes desinfecterende handgel krijgen. Twee weken geleden nog was dat allang niet meer te krijgen in Nederland en waren de zeepschappen grotendeels leeg. Bij een vriendin werd gisteren in Nederland het toiletpapier uit het winkelkarretje gejat!
Ik chat met Jeroen over de omstandigheden. Hij is met mijn moeder boodschappen gaan doen. Ze konden nog net het laatste pak toiletpapier kopen. Och redeneer ik terug: krantenpapier kan ook of een litermaat met water naast de pot om je spleet te spoelen werkt ook. Hij is het roerend met me eens! Per slot van rekening is dat hier de normaalste zaak van de wereld; een douchekop naast de wc helpt je van de vuiligheid af. Misschien is dat wel een belangrijke les van het Corona virus: Inventief zijn!