Even terug in de tijd want het is al weer even geleden sinds mijn laatste blog. Bij Puerto Rico zeilen we onder het eiland door terwijl we door een Zuid Westen wind verrast worden. Dit komt slechts enkele dagen per jaar voor. Op de gennaker zeilen we naar het meest oostelijke eiland Culebra. Het is dan nog 125 mijl naar de hoek van Sint Maarten en met deze comfortabele wind besluiten we om direct door te zeilen. Volgend jaar maar eens de andere eilanden, US Virgin en British Virgin eilanden bezoeken. Van de Amerikaanse autoriteiten hoeven we niet uit te klaren op Puerto Rico, dus dat geeft gelukkig geen oponthoud. We komen in de ochtend aan en gaan direct op de Nederlandse kant van Sint Maarten inklaren. Daar verlangen de autoriteiten toch een uitklaringsbewijs van Puert Rico. Maar geen nood, er is ook een Franse kant van Sint Maarten en aldaar kunnen we in de scheepswinkel op een daarvoor bestemde computer inklaren. We klaren direct weer uit en vertrekken met het uitklaringsbewijs naar de Nederlandse kant om opnieuw bij dezelfde autoriteiten in te klaren. Ondertussen doen we koffie bij Oda, Onno en Jasper op de Off Course die ook in Simpson bay lagoon liggen. Wat een gezellig weerzien. Het voelt weer oud en vertrouwd!
Op Sint Maarten begint ons kluswerk. De ankerketting wordt vervangen want die was behoorlijk verroest en Jeroen kwam soms roestbruin terug bij het ankerophalen. We installeren een nieuw reddingsvlot want ons oude vlot is ‘fit for trash’, zo begrijpen we van de mevrouw van de reddingsdienst. Natuurlijk past het nieuwe reddingsvlot niet precies op de plaats van het oude reddingsvlot. Gelukkig kunnen we alles op een andere manier vastzetten op de oude plek. De motor krijgt 2 nieuwe relais waardoor die weer beter start. We vervangen de genuaval en een aantal andere lijnen. Het grootzeil gaat naar de zeilmaker voor wat kleine reparaties, ook de bimini gaat dezelfde richting op. Het stiksel is door UV straling vergaan en wordt opnieuw gestikt. De zeilmaker is zo vriendelijk geweest nieuwe telltales in het grootzeil te plaatsen dus gaan we ook de genua voorzien van nieuwe telltales. Een klusje wat we al een paar maanden voor ons uit schoven. Onze dagen zijn gevuld van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat met klussen. Koningsdag borrelen we met een aantal Nederlanders die vanaf Sint Maarten weer terug gaan naar Nederland bij een cafeetje, inclusief de bitterballen. De oranjebitter vervangt Jeroen door een Aperolspritz.
In het weekend komt Tom met zijn vriendin Liss en petekind Samuel langs vanaf Saba. Samen met hen zeilen we de boot naar Saba waar we op 1 mei aankomen. Exact 2 jaar geleden kwamen we hier ook aan, toen was alles nog in COVID tijd en moesten we nog 3 dagen in quarantaine. Nu zijn we vrij om te gaan en te staan. Jeroen zijn verjaardag vieren we op het eiland en hij krijgt een bijzonder verjaardagscadeau: we worden Opa en Oma. Wat zijn we blij! Saba blijft voor ons bijzonder!