Op de valreep nog een blog. Morgen vliegen we naar Nederland om mijn moeder, vrienden en familieleden te zien en kerst te vieren. Het besef dat we naar Nederland gaan daalt maar langzaam in. Er gebeurde ook zo veel de laatste maanden.
Tijdens ons verblijf op Grenada arriveren ook Ivar en Floris (Sailors for Sustainability), het geeft weer eens extra gezelligheid. Samen met hen en Oda, Onno en Jasper (Off Course) vieren we mijn verjaardag. Uiteraard kanoën Ivar en Floris naar de wal waar wij toch met een gemotoriseerd bijbootje de kant op zoeken.
Met Ivar en Floris liggen we een paar dagen bij Halifax harbour. We genieten van het onderwaterleven en snorkelen elke dag wel een uurtje of twee. In de namiddag praten we bij over elkaars belevenissen in de afgelopen 7 jaar. Helaas blijkt dat de vloer in ons net aangeschafte bijbootje alweer lek is en we gaan terug naar het zuiden om verhaal te halen bij de winkel waar we het bootje hebben gekocht. Ook gaan we dan toch maar aan de slag met de watertank die weer eens lek is. We weten waar we de plastic lasser kunnen vinden. Het is snikheet in marina Port Louis maar desondanks is er werk aan de winkel. Vertrekken is klussen aan je boot in exotische oorden is een gezegde onder de Nederlandse zeilers hier in de Carieb, helaas is het voor ons niet veel anders. De plastic lasser kan niet naar onze boot komen om ter plekke te repareren en heeft geen auto waarmee hij de watertank kan ophalen. Er zit niets anders op dan de tank uit bouwen, hem mee te nemen in de taxi naar het lasbedrijf, en weer terug te gaan met de taxi. Rond het middaguur denken we dat we klaar zijn en vullen de watertank. Helaas sijpelt er nog steeds water naar het midden van de boot, dus doen we het ritueel nog een keer. Uitbouwen, taxi, lassen, taxi en weer inbouwen. Gelukkig zien we daarna geen water meer sijpelen. ‘s Avonds hangen we amechtig in de kuip door de verzengende hitte.
Voor de lekke vloer in het bijbootje moeten we naar Sint Maarten want daar zit de importeur. Wel even een afstand van 365 mijl of bijna 600 kilometer. Maar daar willen we sowieso naar toe, want onze eerste kleindochter wordt daar in November geboren.
We zeggen Ivar en Floris gedag bij Sandy Island en varen in een paar stappen naar Martinique. Daar gaan we langs de Volvo Penta dealer omdat de brandstof pomp diesel lekt. Die verwijst ons naar een collega omdat hij een bepaald onderdeel niet op voorraad heeft. Dat duurt weer een week voordat de brandstofpomp uitgebouwd wordt en dan nog een week voordat die uiteindelijk gerepareerd is. We hebben in ieder geval de tijd om een auto te huren en wandelingen te maken, maar ook de plaatselijke babywinkels af te struinen op zoek naar leuke kadootjes voor in de kraammand, af en toe tot wanhoop van Jeroen.
We zeggen Ivar en Floris gedag bij Sandy Island en varen in een paar stappen naar Martinique. Daar gaan we langs de Volvo Penta dealer omdat de brandstof pomp diesel lekt. Die verwijst ons naar een collega omdat hij een bepaald onderdeel niet op voorraad heeft. Dat duurt weer een week voordat de brandstofpomp uitgebouwd wordt en dan nog een week voordat die uiteindelijk gerepareerd is. We hebben in ieder geval de tijd om een auto te huren en wandelingen te maken, maar ook de plaatselijke babywinkels af te struinen op zoek naar leuke kadootjes voor in de kraammand, af en toe tot wanhoop van Jeroen.
We zitten nog steeds in het orkaan seizoen en natuurlijk komt orkaan Tammy de oceaan over steken recht naar de plaats waar wij ons bevinden. Gelukkig buigt deze orkaan vlak voor Martinique af naar het Noorden en hebben wij op een zeer beschutten ankerplek nergens last van. Als de brandstofpomp is ingebouwd houdt niets ons meer tegen en verdwijnen we snel naar het Noorden. Orkaan Tammy heeft nog wel een woeste zee achter gelaten waardoor de tocht niet echt aangenaam is maar we willen nog wel een helpende hand uitsteken bij Tom en Liss voordat de baby er is, dus zetten we door.
Heerlijk is het om weer even op Saba te zijn. Het is Halloween en dat levert dan weer bijzondere plaatjes. We zijn er slechts voor een paar dagen want dan verhuizen zowel wij met de boot en Tom en Liss met het vliegtuig naar Sint Maarten in afwachting van…..Wachten duurt lang maar na een week is het dan zover. Heel bijzonder dat we af en toe een appje krijgen over de voortgang van de bevalling. ‘s Avonds om ca. half elf komt de eerste foto door van onze kleindochter Maya Zoë. We moeten nog tot de volgende dag wachten om haar in levende lijve te kunnen zien en vast te houden. Wat bijzonder is dit!
Dat lieve kopje, die kleine handjes, vingertjes, voetjes. Dat mondje dat af en toe zuig bewegingen maakt omdat het melk wil. Het beeld krijg ik niet meer van mijn netvlies. Kortom ik ben verliefd op onze eerste kleindochter Maya Zoë. Ze blijven nog een paar dagen op Sint Maarten en we doen wat je op een Caraibisch eiland doet; de beachbar bezoeken met Tom, Liss en Maya en roze champagne drinken! Uiteindelijk gaan zij terug naar Saba en blijven wij nog even om te wachten op Bas, onze middelste zoon. Niet lang daarna varen wij met Bas ook naar Saba en genieten daar weer even verder. Bas loopt samen met Tom naar Mount Scenery, het hoogste punt van Nederland maar dan wordt het tijd om te gaan en deze roze wolk te verlaten.
De planning is gemaakt wij moeten door naar Guadeloupe waar we de boot achter laten voor anderhalve maand. Het weer en de geboekte vliegreizen naar Nederland zeggen dat we door moeten. In 2 dagen zeilen we weer naar het zuiden en hebben samen met Bas een fijne tijd op Guadeloupe. We snorkelen, fietsen op fatbikes, wandelen in de stromende regen en bezoeken de dierentuin en het slavernijmuseum.
De tijd vliegt! Mijn gedachten zijn nog steeds gericht op Saba. En alhoewel de agenda langzaam vol stroomt met afspraken in Nederland kan ik me maar moeilijk voorbereiden op het achter laten van de boot en ons bezoek aan Nederland. Bas is in inmiddels weer in Nederland. Natuurlijk strandde hij in Parijs ivm mist en gladheid. Wat staat ons te wachten?
Vandaag hebben we de laatste voorbereidingen gedaan. De tassen zijn gepakt, morgen alleen nog de koelkast schoonmaken en dan ruk ik mij los van de Carieb en Saba in het bijzonder.
Vandaag hebben we de laatste voorbereidingen gedaan. De tassen zijn gepakt, morgen alleen nog de koelkast schoonmaken en dan ruk ik mij los van de Carieb en Saba in het bijzonder.
