Als we nog maar net aan de kade liggen komt een Nederlands stel een praatje maken. Jan en Jenneke, zo blijkt later, zijn onderweg met de camper. We nodigen hen uit om de volgende dag de tocht de rivier op mee te varen. De volgende ochtend vertrekken we naar Obrovac. Het plaatsje ligt ca 6 mijl stroomopwaarts van de rivier de Zrmanje. Onderweg genieten we van het natuurschoon. Ruige rotspartijen en naar beneden gekomen steenlawines. In de bochten is het ondiep en groeit riet. We zien een steenbok hoog boven ons op een vooruitgeschoven rots staan. Later krijg ik nog een eenzaam kreupel exemplaar in het vizier. Het is een onherbergzaam verlaten gebied. In Frankrijk zou in een dergelijk gebied een paar honderd kano’s zijn gedumpt maar hier weten ze deze onontdekte trekpleister niet te exploiteren.
Rond het middaguur bereiken we Obrovac, waar een lage brug ons de verdere weg verspert. Het contrast had niet groter kunnen zijn met het natuurschoon bij de rivier. Een paar grijze betonnen flats staan aan weerszijden van de rivier opgesteld. Een werkloze fabriek begroet ons als eerste als we aankomen. Een groot aantal huizen staat leeg en is in vervallen toestand achtergelaten. Ik kijk dwars door de vervallen huizen heen naar achterstaande flats. De was hangt op een grijs betonnen balkonnetje stil naar beneden bij afwezigheid van wind.
Naar Nederland
We verhuizen daarna weer naar de eilanden van de Dalmatische kust. Voor het eerst wacht ons een week met mooi weer en de temperaturen moeten oplopen naar ca 30 graden. Na een heerlijke zeiltocht ankeren we in een baaitje bij het eiland Molat. Wanneer we ‘s ochtends aan de koffie zitten krijgen we een heel triest bericht. We laten het op ons inwerken en vragen ons af, gaan we voor even terug naar Nederland? Voor vrienden in een voor hun vreselijke moeilijke tijd maar ook om de kids en mijn moeder even te zien! We bekijken de opties. De vlucht is geen probleem maar een marina vinden is problematisch. Uiteindelijk krijgen we bericht van marina Punat in de buurt van Rijeka waar we twee weken kunnen liggen. In 2 grote stappen zeilen we er naar toe. In de haven is het een drukte van belang. Er liggen veel boten van Oostenrijkers en Duitsers. Die komen met grote gezinnen en families om te genieten van een zonnig pinksterweekeind. In een keer is het in Kroatie zomer geworden. Het zweet klotst ons ouderwets door de oksels. We zorgen dat de boot verzorgd achter blijft. In Nederland regent het en is het triest. In minder dan 2 uur is de Zomer veranderd in typisch Hollands regenachtig weer. Over twee weken komt na regen ook vast weer zonneschijn.
Twee weken later gaan we weer op pad. We hebben weer even de gezelligheid van thuis geïnhaleerd, nu lokt het avontuur weer. In Nederland is dan een hittegolf. In Kroatie hopen we op verkoeling. Het moet niet gekker worden!
We gaan een leuke tijd tegemoet. Eerst gaan we op pad naar Venetië en dan weer terug naar Kroatie om Bas en Frank een poosje mee te nemen. Daarna zakken we de Adriatische zee af, we verlaten Kroatie gaan dan naar Sicilië, Malta en Tunesie. Vandaar gaan we kijken waar we gaan winteren.