Ik word ergens wakker van maar de realiteit dringt nog niet tot mij door. Door mijn wimpers speur ik in de omgeving af in het nog grauwe ochtendlicht. De zon staat op uitbarsten en zal enkele seconden later onze hut in lichterlaaie zetten. Uit mijn ooghoeken zie ik een figuur staan. In zijn handen heeft hij een pistool.
Hij begint te praten en zegt dat hij onze relatie wil lijmen. Langzaam dringt de realiteit met de snelheid van het licht tot mij door. We hadden knallende ruzie maar de breuk wordt nu gelijmd met het lijmpistool.
Zeilersfamilie
We liggen nu al 4 weken op Bonaire en vermaken ons met datgene wat dit eiland ons te bieden heeft: duiken en de zeilersfamilie. Sommige boten uit de zeilersfamilie kennen we al van de zeilen vertrekkers dag in 2015, anderen ontmoeten we voor het eerst op Gran Canaria en zagen we met enige regelmaat op andere Caraïbische eilanden. Ook nieuwe familieleden voegen zich toe en we hebben er inmiddels een Amerikaanse poot bij. Naast leuke en soms feestelijke ontmoetingen worden er (duik)uitstapjes georganiseerd die vaak uitmonden in de napraatborrel over al het moois wat we hebben gezien onder water. Ondertussen komt er soms ook echt familie langs die hun vakantie al lang geleden hadden gepland en die we nu dus toevallig ontmoeten. In totaal liggen hier circa 50 boten aan een mooring. in deze zeilerscommunity circuleert een auto die wij op zondag tot onze beschikking hebben en zo het eiland kunnen ontdekken. Het dorpje Kralendijk waarvoor wij aan een mooring liggen is lieflijk en heeft alles wat we nodig hebben: supermarkt, laundry, doe het zelfzaak en uiteraard genoeg horeca. De auto wordt ook gebruikt voor het doen van boodschappen. het verbruik van water en/of frisdrank is groot en dus wordt de auto daar veelvuldig voor gebruikt. Uitstapjes naar het nationaal park en de flamingo’s ontbreken natuurlijk niet.
We liggen nu al 4 weken op Bonaire en vermaken ons met datgene wat dit eiland ons te bieden heeft: duiken en de zeilersfamilie. Sommige boten uit de zeilersfamilie kennen we al van de zeilen vertrekkers dag in 2015, anderen ontmoeten we voor het eerst op Gran Canaria en zagen we met enige regelmaat op andere Caraïbische eilanden. Ook nieuwe familieleden voegen zich toe en we hebben er inmiddels een Amerikaanse poot bij. Naast leuke en soms feestelijke ontmoetingen worden er (duik)uitstapjes georganiseerd die vaak uitmonden in de napraatborrel over al het moois wat we hebben gezien onder water. Ondertussen komt er soms ook echt familie langs die hun vakantie al lang geleden hadden gepland en die we nu dus toevallig ontmoeten. In totaal liggen hier circa 50 boten aan een mooring. in deze zeilerscommunity circuleert een auto die wij op zondag tot onze beschikking hebben en zo het eiland kunnen ontdekken. Het dorpje Kralendijk waarvoor wij aan een mooring liggen is lieflijk en heeft alles wat we nodig hebben: supermarkt, laundry, doe het zelfzaak en uiteraard genoeg horeca. De auto wordt ook gebruikt voor het doen van boodschappen. het verbruik van water en/of frisdrank is groot en dus wordt de auto daar veelvuldig voor gebruikt. Uitstapjes naar het nationaal park en de flamingo’s ontbreken natuurlijk niet.
We hebben het er naar onze zin op Bonaire. Het kan echter niet voorkomen dat ook wij een keer knallende ruzie hebben. Hoe kan het ook anders wanneer 2 levens zo verweven met elkaar zijn en we bijna 24 uur alles samen doen. Het botst wel eens. Als later de ruzie is beslecht en wij enigszins besmuikt wat loslaten over onze ruzie, horen wij het verhaal van een ander stel. Ook zij hadden notabene op dezelfde dag ruzie maar bij hun wordt dat beslecht met het lijmpistool maar al eerder deed contactspray het ook goed om weer contact te krijgen met elkaar. Een prachtige metafoor om ruzie te beslechten!
Bonaire is beroemd om zijn duiken en wij doen daar graag aan mee. We hadden een duikuitrusting aan boord voor technisch onderhoud aan de boot. Hier schaffen we nog een tweedehands-duikuitrusting aan voor mij zodat we samen of soms met anderen uit de zeilersfamilie het onderwaterleven bewonderen. Het is hier fantastisch. Naast prachtige koralen spotten we mooie vissen en zien we het ‘neusje van de zalm’ voorbij zwemmen.
We duiken naar het afgezonken wrak: Hilma Hooker. Het schip werd in 1984 naar Bonaire gesleept op verdenking van drugstransporten. De bemanning kwam vast te zitten en het schip werd naar een ankerplaats gesleept omdat het water maakte en men bang was dat de haven geblokkeerd zou worden als het zonk. Op de ankerplaats kantelde het schip naar stuurboord en zonk binnen 2 minuten naar de diepte van ongeveer 30 meter. Met zijn 70 meter lengte is het een van de vele toeristische onderwater attracties op het eiland geworden.
Ostracods
Een ander bijzondere duik is een nachtduik naar de Ostracods. Ostracods zijn mosselkreeftjes, niet met het blote oog waarneembaar, die 2 stoffen uit scheiden. Als deze stoffen zich mengen met het zuurstof in het zeewater gaan ze licht geven. Het wordt ook wel Bioluminescentie genoemd. De mannelijke ostracods scheiden deze stofjes uit om daarmee hun vrouwelijke tegenhangers aan te trekken. Mocht je verder geïnteresseerd zijn bekijk dan de film op YouTube van National Geographic.
Een ander bijzondere duik is een nachtduik naar de Ostracods. Ostracods zijn mosselkreeftjes, niet met het blote oog waarneembaar, die 2 stoffen uit scheiden. Als deze stoffen zich mengen met het zuurstof in het zeewater gaan ze licht geven. Het wordt ook wel Bioluminescentie genoemd. De mannelijke ostracods scheiden deze stofjes uit om daarmee hun vrouwelijke tegenhangers aan te trekken. Mocht je verder geïnteresseerd zijn bekijk dan de film op YouTube van National Geographic.
De duik vereist enige voorbereiding want het verschijnsel is slechts te zien 2 - 5 dagen na volle maan. Het begint 45 minuten na zonsondergang en houdt ca 20 minuten aan, op een diepte van 8 -10 meter. We verhuizen een van de boten naar een plaats aan de achterkant van klein Bonaire waar geen lichtgevende bebouwing is, die het feestje van de Ostracods kan bederven. Met acht duikers dalen we in het pikkedonker af langs touwen die aan de boot hangen, soms verzwaard met een pan, sommige met knopen er in om te weten hoe diep we onder water zijn. Lampen mogen pas gebruikt worden als de ostracods stoppen met hun licht in de zee te verstrooien. We zien het verschijnsel, maar de hoeveelheid licht valt ons enigszins tegen. Als de lampen aan mogen zwemmen we nog een beetje in de rondte om de onderwaterwereld op die manier te bewonderen en hebben we nog een bovenwater-afterparty. Onze Amerikaanse zeilfamilie hoort en kijkt met verbazing naar de Nederlanders als ‘zij gelooft in mij’ wordt ingezet.
Een laatste bijzondere duik is een duik onder de zoutpier. Op Bonaire wordt zout gewonnen wat met enige regelmaat vanaf de zoutpier wordt verscheept. Vanaf het land is een transportband geplaatst naar een platform in zee waar schepen het zout kunnen laden. Het geheel blinkt uit in lelijkheid en verstoort de kust van Bonaire. Op de kant staan hele kleine huisjes waar de slaven in het verleden woonden om te werken in de zoutindustrie.
Onderwater verrijkt de zoutpier de onderwaterwereld en biedt plaats aan bijzondere koralen en vissen. Op onze tocht er naar toe begint het te regenen en wordt het wat onstuimig. Als we ons aan een mooring hebben vast gemaakt worden we in een bijboot naar de zoutpier gebracht. Daarna dalen we opnieuw af in een zeer bijzondere wereld, waar regen op ons geen invloed heeft. We zwemmen tussen de pilaren door en genieten van scholen vissen die ons soms zelf begroeten!
Vooruitblik
Ondertussen houden we ons bezig met…wat hierna? Over een kleine 3 weken gaan we naar Curaçao waar de boot op de kant gaat. Op 9 december vliegen we van daar naar Nederland waar we hopen al onze kids, familie en vrienden te zien en Kerst te vieren. Op 23 januari vliegen we terug naar Curacao en gaan dan beginnen met een zeiltocht via verschillende eilanden zoals Puerto Rico, Turks and Caicos islands, Bahama’s naar de US en wel NewYork. Hier gaan we de zomer en het orkaanseizoen verblijven. Voor daarna hebben we wel vage plannen maar ook voor ons geldt dat COVID niet alles mogelijk maakt en het reizen met benodigde PCR testen bemoeilijkt en soms extreem duur maakt. Op Curaçao kunnen we een visum voor de US krijgen. Een behoorlijke lange vragenlijst moet worden ingevuld. Het interview wat daarna passeert is voor ons beiden ingepland. Als we het visum krijgen geeft dat ons de mogelijkheid om 10 jaar lang iedere keer 6 maanden te verblijven in de US. Ondertussen zijn er allerhande bestellingen geplaatst in Nederland van zaken die we mee gaan nemen naar hier. Ik vrees dat we een extra koffer mee gaan nemen vanuit Nederland.
Inmiddels heb ik een grote bus contactspray aangeschaft om met alle onze vrienden en familie te kunnen contacten. We hebben er zin in!
Ondertussen houden we ons bezig met…wat hierna? Over een kleine 3 weken gaan we naar Curaçao waar de boot op de kant gaat. Op 9 december vliegen we van daar naar Nederland waar we hopen al onze kids, familie en vrienden te zien en Kerst te vieren. Op 23 januari vliegen we terug naar Curacao en gaan dan beginnen met een zeiltocht via verschillende eilanden zoals Puerto Rico, Turks and Caicos islands, Bahama’s naar de US en wel NewYork. Hier gaan we de zomer en het orkaanseizoen verblijven. Voor daarna hebben we wel vage plannen maar ook voor ons geldt dat COVID niet alles mogelijk maakt en het reizen met benodigde PCR testen bemoeilijkt en soms extreem duur maakt. Op Curaçao kunnen we een visum voor de US krijgen. Een behoorlijke lange vragenlijst moet worden ingevuld. Het interview wat daarna passeert is voor ons beiden ingepland. Als we het visum krijgen geeft dat ons de mogelijkheid om 10 jaar lang iedere keer 6 maanden te verblijven in de US. Ondertussen zijn er allerhande bestellingen geplaatst in Nederland van zaken die we mee gaan nemen naar hier. Ik vrees dat we een extra koffer mee gaan nemen vanuit Nederland.
Inmiddels heb ik een grote bus contactspray aangeschaft om met alle onze vrienden en familie te kunnen contacten. We hebben er zin in!
