Het is stil in de boot. We verschuilen ons beide achter een iPad en scrollen door de weerberichten, Facebook en het laatste nieuws.
Beide weten we dat dit keerzijde is van ons avontuur: afscheid nemen! Afscheid van leuke haventjes, medezwervers, landen en van, waarschijnlijk de moeilijkste categorie: vrienden en familieleden. Vanmorgen hebben we Frank uitgezwaaid, hij rijdt weer terug naar Nederland. Het afscheid ging redelijk soepel voor twee emotionele dieren zoals hij en ik zijn.
Jeroen en ik verliezen onszelf in allerlei bezigheden want ook wij hebben een week vakantie gehad. Jeroen connect met RWS en ik stap op de fiets naar de wasserette. Ja, op de fiets want we liggen in de megahaven van la Rochelle: les mimimes met 5000 ligplaatsen, een van de grootste van Europa. Ter vergelijking: Marina Makkum telt 600 ligplaatsen. Door wat miscommunicatie bij het naar binnen varen zijn we terecht gekomen tussen de catamarans. Er liggen ca 4 steigers vol met deze boten en pal voor ons ligt zo'n flatgebouw!
Jeroen en ik verliezen onszelf in allerlei bezigheden want ook wij hebben een week vakantie gehad. Jeroen connect met RWS en ik stap op de fiets naar de wasserette. Ja, op de fiets want we liggen in de megahaven van la Rochelle: les mimimes met 5000 ligplaatsen, een van de grootste van Europa. Ter vergelijking: Marina Makkum telt 600 ligplaatsen. Door wat miscommunicatie bij het naar binnen varen zijn we terecht gekomen tussen de catamarans. Er liggen ca 4 steigers vol met deze boten en pal voor ons ligt zo'n flatgebouw!
Het miezert en terwijl ik rond de haven fiets kijk ik door een bos van masten. De wasserette ligt op 15 minuten fietsen. Plotsklaps zie ik de Capella liggen, de boot van Bram en Inger. Ook zij zijn onderweg naar Spanje en als we elkaar in een haven ontmoeten doen we een wijntje samen. Misschien zien we elkaar later deze dag.
De wasserette heeft 7 wasmachines en 5 drogers, er is ook een soort stomerij gevestigd. De beheerder doet ook wassen voor mensen die geen geduld of tijd hebben om naar draaiend wasgoed te kijken. Het is slim bedacht want zo kan hij incourante tijden goed opvullen en bovendien zal het ook wel goed zijn voor zijn portemonnaie. Er stopt een auto voor de deur die stapels handdoeken aflevert, ze worden bovenop een wasmachine gelegd, wachtend totdat die leeg is. Het wasprogramma is met 30 minuten al klaar, het doet mijn huisvrouwen-wenkbrauwen fronsen, dan al schoon?
Terwijl ik mijn tijd laat verglijden door de wasmachines, drogers, de activiteiten van de beheerder stapt er een oud Frans deftig dametje naar binnen. Ze heeft slechts een klein tasje met wasgoed bij zich. Wat zou er in zitten vraag ik mij af: directoirtjes? De beheerder benadert haar met alle egards. Oui, oui, mais non, bien sur, Bonne journee, au revoir, zijn de algemeenheden die door de wasserette klinken. Hij zet haar tasje achteloos op een wasmachine. Wanneer de wasmachine leeg is, is haar wasgoed aan de beurt, samen met een stapel handdoeken die klaar liggen op de andere wasmachine. Wat een efficiëntie!
De wasserette heeft 7 wasmachines en 5 drogers, er is ook een soort stomerij gevestigd. De beheerder doet ook wassen voor mensen die geen geduld of tijd hebben om naar draaiend wasgoed te kijken. Het is slim bedacht want zo kan hij incourante tijden goed opvullen en bovendien zal het ook wel goed zijn voor zijn portemonnaie. Er stopt een auto voor de deur die stapels handdoeken aflevert, ze worden bovenop een wasmachine gelegd, wachtend totdat die leeg is. Het wasprogramma is met 30 minuten al klaar, het doet mijn huisvrouwen-wenkbrauwen fronsen, dan al schoon?
Terwijl ik mijn tijd laat verglijden door de wasmachines, drogers, de activiteiten van de beheerder stapt er een oud Frans deftig dametje naar binnen. Ze heeft slechts een klein tasje met wasgoed bij zich. Wat zou er in zitten vraag ik mij af: directoirtjes? De beheerder benadert haar met alle egards. Oui, oui, mais non, bien sur, Bonne journee, au revoir, zijn de algemeenheden die door de wasserette klinken. Hij zet haar tasje achteloos op een wasmachine. Wanneer de wasmachine leeg is, is haar wasgoed aan de beurt, samen met een stapel handdoeken die klaar liggen op de andere wasmachine. Wat een efficiëntie!
Na een tijdje fiets ik met twee volle tassen met wasgoed terug. De motregen is opgehouden en ik word aangehouden door Inger. Zij zijn in alle vroegte aangekomen en hebben problemen met de dieptemeter. Voor problemen met je boot zit je hier goed, alles is voorhanden van zeilmaker, bootbenodigdheden tot motorexperts. Deze haven wordt omgeven door 160 watersport gerelateerde ondernemingen.
's Avonds gaan we met de bijboot naar de stadshaven naar het Fête de la Musique. Het is een evenement waaraan iedereen, amateur of professional, kan meedoen en waarbij alle muziekstijlen zijn vertegenwoordigd. In onze haven buiten de stad horen we de trommels al. Het is een prachtig feest, er wordt
muziek gemaakt door solisten en groepen, gezongen door koren en gedanst in klassieke stijl maar ook op Afrikaanse wijze. De stad zingt en swingt en de terrassen zitten vol, de gezelligheid barst uit zijn voegen. Het decor: twee verlichte torens met daarachter de zee en de ondergaande zon.
Wanneer we weer in ons bijbootje naar onze haven willen verkassen doen we nog een rondje rondom een Nederlandse boot in de stadshaven. We worden uitgenodigd door Jopie en Ko voor een wijntje en zitten te midden van alle muziekgeweld ervaringen uit te wisselen. Rond middernacht stappen we opnieuw in het bijbootje en gaan in het donker, slechts verlicht door een volle maan, zigzaggend terug naar onze eigen haven. Ons toplicht: Geen! of het moet de rode neus van Jeroen zijn geweest.
muziek gemaakt door solisten en groepen, gezongen door koren en gedanst in klassieke stijl maar ook op Afrikaanse wijze. De stad zingt en swingt en de terrassen zitten vol, de gezelligheid barst uit zijn voegen. Het decor: twee verlichte torens met daarachter de zee en de ondergaande zon.
Wanneer we weer in ons bijbootje naar onze haven willen verkassen doen we nog een rondje rondom een Nederlandse boot in de stadshaven. We worden uitgenodigd door Jopie en Ko voor een wijntje en zitten te midden van alle muziekgeweld ervaringen uit te wisselen. Rond middernacht stappen we opnieuw in het bijbootje en gaan in het donker, slechts verlicht door een volle maan, zigzaggend terug naar onze eigen haven. Ons toplicht: Geen! of het moet de rode neus van Jeroen zijn geweest.
Aanvankelijk leek het er op dat we de volgende dag met een mooie oostenwind een flink stuk zuidelijker en voorbij het beruchte schietgebied zouden gaan. Maar, helaas de oostenwind is verdampt en morgen staat er bijna geen wind, dus blijven we nog wat langer wachten.
Op donderdag draait de wind van zuid naar noord-west en lijkt de deining niet al te heftig. We besluiten om in de loop van donderdag te vertrekken. Rond het middaguur gaan we en de wind is zowaar al westelijk. Voor het eerst zeilen we met de bimini op. Het was de afgelopen dagen drukkend warm maar op het water in de schaduw is het heerlijk. Fantastische zeilomstandigheden. We moeten nog tussen een eiland en het vaste land door en vandaar ligt de golf van Biskaje open. De passage is nauw en er staan forse brekers in de opening, maar eenmaal op open en diepe zee kalmeert alles wat.
Tijdens mijn wacht 's nachts van 1 tot 4, gebeurt er niet veel bijzonders, en heb ik tijd om weer een stukje blog te schrijven. Een enkele vissersboot komt in de buurt en boven land bliksemt het nogal, ik tel. Het onweer is gelukkig ver weg. In de verte staat een vuurtoren rood licht te stralen en ons rode bakboordlichtje weerkaatst in de genua. Plotseling breekt de donkere bewolking open en laat de maan zich zien, ik ben in goed gezelschap.
Op donderdag draait de wind van zuid naar noord-west en lijkt de deining niet al te heftig. We besluiten om in de loop van donderdag te vertrekken. Rond het middaguur gaan we en de wind is zowaar al westelijk. Voor het eerst zeilen we met de bimini op. Het was de afgelopen dagen drukkend warm maar op het water in de schaduw is het heerlijk. Fantastische zeilomstandigheden. We moeten nog tussen een eiland en het vaste land door en vandaar ligt de golf van Biskaje open. De passage is nauw en er staan forse brekers in de opening, maar eenmaal op open en diepe zee kalmeert alles wat.
Tijdens mijn wacht 's nachts van 1 tot 4, gebeurt er niet veel bijzonders, en heb ik tijd om weer een stukje blog te schrijven. Een enkele vissersboot komt in de buurt en boven land bliksemt het nogal, ik tel. Het onweer is gelukkig ver weg. In de verte staat een vuurtoren rood licht te stralen en ons rode bakboordlichtje weerkaatst in de genua. Plotseling breekt de donkere bewolking open en laat de maan zich zien, ik ben in goed gezelschap.
De volgende dag speelt de wind een spelletje met ons: weinig wind, niet genoeg om te zeilen. Beetje meer wind, net genoeg om te zeilen. Te weinig wind, zeilen naar beneden, motoren! Uiteindelijk komen we in het zuid-oostelijke gedeelte van de Golf van Biskaje met nog 4 Franse havens en dan Spanje. Met nog 7 mijl te gaan naar de eerste aanloophaven horen we onweer. We maken ons klaar voor een stormachtige aanloop van de haven. Capbreton is een haventje met een ingang van maar 50 meter en een forse stroming bij de ingang. Met harde wind geen aanrader, dus kan het zijn dat we nog 7 mijl verder moeten naar de volgende haven: Bayonne (Biarritz). Het valt allemaal mee en we slapen even flink bij. De volgende ochtend vermijden we de Havenmeester (eufemisme voor het niet betalen van het havengeld) en vertrekken vroeg naar Bayonne, wat erg leuk schijnt te zijn. Het is donker in de lucht, maar in de donkere wolken ontdekken we de uitlopers van de Pyreneeën en zijn we aangekomen in het Frans-Spaanse Baskenland.
