‘No, she is closed now’ zegt de mevrouw achter een tafel in de buurt van de bakker waar ik even snel een broodje denk te scoren voor Jeroen. Jeroen zit even verderop in een cafeetje waar we net 2 koffie hebben besteld. ‘Ja dat kan ik ook wel zien’ bedenk ik me, want het rolluik zit dicht. Voor de zekerheid vraag ik het nog eens: ‘when is she open’? Het antwoord luidt opnieuw: ‘she is closed now’.
Vaccinatie
Later bedenk ik me dat deze mensen alleen in het nu leven en niet vooruitzien. Dus zal ik later nog maar eens gaan kijken. Gelukkig zit de boot nog steeds aardig vol met eten en zullen we niet omkomen van de honger. Ik slenter nog even langs de fruit- en groentestalletjes waar de etenswaar voor exorbitante prijzen verkocht wordt. Een appeltje (de grote van een pruim) wordt verkocht voor omgerekend 80 eurocent. We zijn ca 50 euro lichter als we voor 3 a 4 dagen fruit en groente hebben gekocht.
Later bedenk ik me dat deze mensen alleen in het nu leven en niet vooruitzien. Dus zal ik later nog maar eens gaan kijken. Gelukkig zit de boot nog steeds aardig vol met eten en zullen we niet omkomen van de honger. Ik slenter nog even langs de fruit- en groentestalletjes waar de etenswaar voor exorbitante prijzen verkocht wordt. Een appeltje (de grote van een pruim) wordt verkocht voor omgerekend 80 eurocent. We zijn ca 50 euro lichter als we voor 3 a 4 dagen fruit en groente hebben gekocht.
Even later geniet ik van een latte machiatto in het cafeetje. Eerder die ochtend waren we op bezoek in het ziekenhuis waar we onze eerste COVID vaccinatie kregen. Toen we daar gisteren naar vroegen werden er geen vragen gesteld, er werd alleen vermeld dat we vandaag om 10 uur er moesten zijn. De vaccinatie is gratis. Na wat papierwerk gaat de naald er in en ben ik hopelijk wat meer beschermd tegen COVID. Ongelofelijk hoe makkelijk dat hier gaat. Maar zo realiseer ik mij: dit is alleen mogelijk omdat de plaatselijke bevolking argwaan heeft tegen vaccins en niet op komt dagen. Het reizen wordt er nog niet makkelijker door want nog altijd eisen de verschillende landen negatieve COVID testen en quarantaine tijd. De een wat langer dan de ander, maar ach tijd hebben we. We hopen dat de toekomst er wat makkelijker door wordt, maar zo realiseer ik mij we leven in het NU!
Matthew
Gisteren namen we afscheid van Matthew, onze opstapper die vanuit Suriname met ons meevoer naar Saint Vincent and the Grenadines. We dropten hem op de boot van zijn vrienden op Union Island. Van hieruit gaan ze via Grenada, misschien wel Curaçao, naar Columbia. In September begint zijn opleiding aan een Engelse universiteit en zitten zijn ‘tussenjaren’ er op. Alhoewel we onze bedenkingen hebben over zijn reisplannen, realiseren we ons dat het denken in mogelijkheden meer oplevert dan je te laten weerhouden door allerlei barrières. Op zijn 20ste zeilde hij een oceaan over, reisde rond in Suriname en geniet van al het moois in de Carieb en dat allemaal in COVID tijd. Zijn enthousiasme werkt aanstekelijk en hij heeft leuke ideeën voor foto’s en films. Hij is een beetje onze Jack Sparrow. Eerder beleefden we met hem ons kreeft avontuur. Mocht je het gemist hebben kijk dan hier:
Gisteren namen we afscheid van Matthew, onze opstapper die vanuit Suriname met ons meevoer naar Saint Vincent and the Grenadines. We dropten hem op de boot van zijn vrienden op Union Island. Van hieruit gaan ze via Grenada, misschien wel Curaçao, naar Columbia. In September begint zijn opleiding aan een Engelse universiteit en zitten zijn ‘tussenjaren’ er op. Alhoewel we onze bedenkingen hebben over zijn reisplannen, realiseren we ons dat het denken in mogelijkheden meer oplevert dan je te laten weerhouden door allerlei barrières. Op zijn 20ste zeilde hij een oceaan over, reisde rond in Suriname en geniet van al het moois in de Carieb en dat allemaal in COVID tijd. Zijn enthousiasme werkt aanstekelijk en hij heeft leuke ideeën voor foto’s en films. Hij is een beetje onze Jack Sparrow. Eerder beleefden we met hem ons kreeft avontuur. Mocht je het gemist hebben kijk dan hier:
Zijn vrienden beschikken over een drone en delen gul materiaal voor blogs en You tube filmpjes. Wij delen gul anderhalve fles Port en hebben daardoor ook een leuke avond. Samen met de 5 jonge Engelsen liggen we op de ankerplaats in Tobago cays en snorkelen in een prachtig natuurpark. We spotten leguanen, schildpadden, roggen, inktvissen, barracuda’s en zelfs een haai ligt te slapen onder ons op de zeebodem. Aan de buitenkant van het rif zien we de zeebodem verdwijnen in de oceaan maar wanen we ons in een aquarium. Wat een onderwaterleven!
Ondertussen bekijken we de mogelijkheden om Tom onze jongste te bezoeken. Vanuit hier ca 300 mijl varen en dan zijn we er. Op Saba is 85% van de bevolking ingeënt en willen ze het eiland weer open gooien per 1 mei. Maar alleen voor volledig gevaccineerden en anders wordt van je verwacht dat je nog 5 dagen in quarantaine gaat. Helaas mag het niet op ons eigen schip maar Tom weet raad. We blijven hier nog een beetje rond cirkelen en gaan zorgen dat we er op 1 mei zijn.
Vulkaanuitbarsting
Dan bereiken ons berichten dat op Saint Vincent, het hoofdeiland, waar we eerder 9 dagen in quarantaine lagen, een vulkaan op uitbarsten staat. Wij verwachten geen gevolgen want we liggen inmiddels 80 kilometer zuidelijker. Een dag later is de uitbarsting een feit en zelfs een tweede uitbarsting heeft zich voor gedaan. Een groot gedeelte van het eiland moet worden geëvacueerd. We krijgen naast wat nieuwsberichten weinig mee van het drama wat zich op Saint Vincent voordoet. Bij ons is het zonnig weer en we snorkelen op diverse ankerplaatsen, waarbij we soms de mooiste vissen zien. Ondertussen hebben we contact met mede Nederlanders die veel dichter bij Saint Vincent liggen en horen geluiden dat hun boten grijs van de as zijn. Wij hebben nergens last van en roepen: ‘kom naar hier’. Volgens de autoriteiten trekt de aswolk naar het oosten en wij liggen immers in het zuiden. Omdat we een vloot van schepen aan zien komen naar het zuiden gaan wij iets Noordelijker liggen bij opnieuw Tobago cays, waar ooit Jack Sparrow (black Pearl) op een onbewoond eiland werd achter gelaten. De lucht is grauw en grijs aan het worden. Is dit nu regen of as vragen we ons af. Uiteindelijk begint het te regenen en halen we opgelucht adem. Niet voor lang helaas want met de regen daalt ook de as neer op de boot. En ipv White Pearl, zijn wij Black Pearl aan het worden.
Dan bereiken ons berichten dat op Saint Vincent, het hoofdeiland, waar we eerder 9 dagen in quarantaine lagen, een vulkaan op uitbarsten staat. Wij verwachten geen gevolgen want we liggen inmiddels 80 kilometer zuidelijker. Een dag later is de uitbarsting een feit en zelfs een tweede uitbarsting heeft zich voor gedaan. Een groot gedeelte van het eiland moet worden geëvacueerd. We krijgen naast wat nieuwsberichten weinig mee van het drama wat zich op Saint Vincent voordoet. Bij ons is het zonnig weer en we snorkelen op diverse ankerplaatsen, waarbij we soms de mooiste vissen zien. Ondertussen hebben we contact met mede Nederlanders die veel dichter bij Saint Vincent liggen en horen geluiden dat hun boten grijs van de as zijn. Wij hebben nergens last van en roepen: ‘kom naar hier’. Volgens de autoriteiten trekt de aswolk naar het oosten en wij liggen immers in het zuiden. Omdat we een vloot van schepen aan zien komen naar het zuiden gaan wij iets Noordelijker liggen bij opnieuw Tobago cays, waar ooit Jack Sparrow (black Pearl) op een onbewoond eiland werd achter gelaten. De lucht is grauw en grijs aan het worden. Is dit nu regen of as vragen we ons af. Uiteindelijk begint het te regenen en halen we opgelucht adem. Niet voor lang helaas want met de regen daalt ook de as neer op de boot. En ipv White Pearl, zijn wij Black Pearl aan het worden.
Helaas komt na regen deze keer geen zonneschijn en blijft de fijne as neerdalen. Je ziet het niet, maar voelt het des te meer: onder de blote voeten of als ik een hand over de tafel haal voel ik het stof. De wasbak kleurt dan ook grijs als ik mijn handen afspoel. En ik had nog wel zo mijn best gedaan tijdens de quarantaine om de boot eens netjes schoon te maken. Ik kan gewoon opnieuw beginnen. Ook buiten is het niet om aan te zien. Gelukkig is er water in overvloed en zijn we blij dat we een watermaker aan boord hebben zodat spoelen niet een groot probleem is. Laten we maar hopen dat de vulkaan stopt met as uit stoten.
Mede-Nederlanders
Ook de andere Nederlandse boten zijn aangekomen op Tobago Cays. Sommige kenden we vanuit Suriname, anderen van de Kaap Verden en weer anderen worden nieuwe vrienden. We hebben er een gezellige tijd met veel strandfeestjes. Ondertussen wordt de vulkaan wat rustiger en vinden wij het tijd om zo langzamerhand op te stomen naar het Noorden. Ons plan is om hier nog in wat baaitjes te overnachten. Dan een langere tocht van ca 100 mijl te doen naar Martinique waar we, zo begrijpen we van de Nederlanders, makkelijk naar binnen kunnen sneaken voor een adempauze en de betere supermarkten, en dan door te zetten naar Saba. We komen er aan Tom.
Ook de andere Nederlandse boten zijn aangekomen op Tobago Cays. Sommige kenden we vanuit Suriname, anderen van de Kaap Verden en weer anderen worden nieuwe vrienden. We hebben er een gezellige tijd met veel strandfeestjes. Ondertussen wordt de vulkaan wat rustiger en vinden wij het tijd om zo langzamerhand op te stomen naar het Noorden. Ons plan is om hier nog in wat baaitjes te overnachten. Dan een langere tocht van ca 100 mijl te doen naar Martinique waar we, zo begrijpen we van de Nederlanders, makkelijk naar binnen kunnen sneaken voor een adempauze en de betere supermarkten, en dan door te zetten naar Saba. We komen er aan Tom.
Mocht je onze film over de afgelopen tijd willen zien klik dan hier:
