We hadden andere verwachtingen van Kroatië wat het weer betreft. We hadden het warmer, zomerser verwacht, maar het blijft fris en winderig. Waarschijnlijk is het hier in juli en augustus aangenamer en iets koeler dan zuid Turkije of Sicilië. Voorlopig is het mei en zullen we het moeten doen met onbestendig weer. Hemelsbreed zitten we ca 700 kilometer noordelijker en dat vertaalt zich ook in koelere temperaturen. Na een prachtige zeildag lopen we de baai bij Rogoznica binnen en ankeren aan hoger wal.
Er staan inmiddels flinke windstoten zelfs in het baaitje. We hebben het anker flink laten ingraven maar bij schemerdonker ontdekken dat we driften, waarschijnlijk is het anker toch los gegaan door de gedraaide wind. Dat betekent anker ophalen en opnieuw ankeren. Buiten is een snijdende wind en bibberend sta ik achter het stuurwiel. Jeroen vangt de volle lading bij het anker en doet nog snel een zeiljas aan. Bij het anker ophalen komen er stukken touw en vislijnen met allerlei troep eraan mee naar boven. De schroef wordt stil gezet en met het mes snijden we alles los wat om de ankerketting gewikkeld zit naar boven. Ondertussen letten we goed op dat we niet te veel naar de kant verwaaien. Een hele vuilniszak met troep verzamelen we en dan ondernemen we een nieuwe ankerpoging. Bij de eerste poging graaft ons anker niet in, maar de tweede lukt. Een uur later gaat de kachel aan en worden we langzaamaan weer warm. Ondertussen houden we nauwlettend in de gaten of we toch niet weer gaan driften. Het blijft spannend om met harde wind rustig te gaan slapen als we voor anker liggen. De komende dagen blijven we in deze baai liggen in verband met het weer. Gelukkig hebben we nog wel wat werk te doen. Ik houd mij bezig met bloggen, foto’s en film. Jeroen heeft nog wat RWS werk. Omdat er ook eten op tafel moet staan gaan we naar de kant met het bootje, op zoek naar de supermarkt. Door de harde wind stuitert ons bootje over de golfjes en worden we wel nat. Het hoort bij ons zwerversbestaan.