We lopen en fietsen in de directe omgeving van Cadiz en ondertussen kijken we naar een weergat om verder te komen naar de Middellandse Zee. Het is er niet, de wind staat iedere keer Oost of Zuidoost en door de straat van Gibraltar trechtert het dan zodanig dat er zomaar 40 knopen wind aan de Atlantische kant kan staan. We besluiten een auto te huren en het achterland Andalusië te gaan ontdekken. Momenteel is het geen toeristenseizoen en een auto huren kost ons slechts 24 euro voor 2 dagen. Ook het hotel in Ronda waar we naar toe gaan kost ons maar 40 euro inclusief ontbijt. We hebben een route uitgestippeld door het natuurgebied Parque Natural Sierra de Grazalema. Het gebied kenmerkt zich door ruige rotspartijen, prachtige witte Andalusische dorpjes tegen berghellingen geplakt met oranje-rode daken, olijfboomgaarden, vlaktes en bossen. Opvallend in het landschap zijn de loofbomen die hier op dit moment in gele herfsttooi staan maar daarnaast de vlaktes met nieuw fris groen gras, wat nu opkomt omdat het regenseizoen is aangebroken en de temperaturen tussen de 10 en 20 graden zijn. Op een enkele boerderij die we tegen komen lopen jonge lammetjes rond. De pittoreske plaatsjes met Moorse invloeden hebben zulke nauwe straatjes waar we met de auto nauwelijks doorkomen. Vaak zijn ze gebouwd rondom de kerk, die er meestal hoog bovenuit torent.
De volgende dag bezoeken Sentonil de las Bodegas. In dit plaatsje zijn de woningen in de rotsen gebouwd. Het schijnt dat de temperatuur in deze huizen het hele jaar door vrij constant is. Bij een huis waar de deur van open staat gluur ik naar binnen en zie een grote ijskast staan in een nis in in de rotsen. We doen nog een kop koffie op een terras en dan vertrekken we weer, dwars door het natuurgebied, richting boot. Op dat moment trekt een nieuw front over en langzamerhand begint het te regenen.