We maken een wandeling door de vallei van de nachtegalen op Samos. Gisteravond luisterden we nog even op internet naar het geluid van een nachtegaal, hoe mooi ook, wij horen het niet tijdens onze wandeling. Het dichte bladerdek van het bos op dit groene eiland geeft schaduw en koelte. Het maakt het mogelijk om de wandeling ondanks de hitte van de zon te maken. Onderweg naar de vallei gaf de apotheek op zijn neonverlichting nog aan dat het 34 graden was. We lopen langs een beekje waar nog een klein beetje water door stroomt. Het laatste stuk van de wandeling gaat steil omhoog over een smal paadje door het struikgewas. We worden blootgesteld aan de zonnestralen en het zweet klotst ons door de oksels en loopt over onze ruggen. Maar het uitzicht is het allemaal waard. Boven komen we in het plaatsje Manolates. Een publiekstrekker lazen we eerder. We zijn er nog voor de toeristenstroom op gang is gekomen, het is nog te vroeg, de plaatselijke taverna heeft nog geen koffie. De volgende dag maken we een wandeling naar de watervallen van Potami.
Een paar dagen later zeilen we naar Fournoi en ankeren daar in een baaitje. Op Facebook schreef ik:
Wakker worden in een stille baai. De meeuwen zijn al op, af en toe een vlaag wind die door de wijd openstaande luiken naar binnen waait. De zon houdt zich nog even schuil achter de berg maar zet de omliggende omgeving in vuur en vlam. We wiegen zachtjes heen en weer. Een vissersbootje in de verte, hoe Grieks kan het zijn. Heerlijk wakker worden. Slecht internet bereik hier, dus geen foto......dadelijk zwemmen in helder blauw water.....het leven is goed!
Dezelfde dag varen we door naar Patmos om internet te hebben voor Jeroen zijn werk. We leren veel bij over winden. Alle opgedane meteorologische kennis kan hier letterlijk overboord. In verband met de Meltemi verwachten wij aan de loefzijde van eilanden veel wind en aan de lijzijde veel minder. Hier is alles andersom. Onze redenatie: door de hoge bergen wordt de wind gelift en vlak voor de eilanden is dus weinig wind. Door de valwinden van de bergen of ‘tunnelwinden’ (tussen de eilanden door) aan de lijzijde van de eilanden neemt de wind dan juist toe en heb je dan in een 2 mijl-zone veel wind. Het wordt weer eens bevestigd na ons vertrek bij Fournoi. We zeilen met 20 knopen wind en 6 a 7 knp snelheid naar Patmos. Zodra we 3 mijl verwijderd zijn van Fournoi valt de wind grotendeels weg en varen we met weinig wind en hoge golven nog slechts 3,5 knp. Het hindert ons niet, om ons heen zien we her en der eilanden en met een slakkengangetje bereiken we Patmos. We blijven ook daar een paar dagen in een prachtig ankerbaaitje hangen en verhuizen dan noodgedwongen naar de hoofdstad van het eiland: de voorraden moeten worden aangevuld. Ik sla voor een dag of 5 eten in en om de drukte en warmte van een haven te vermijden zeilen we dan naar Agothonision waar we ons verschansen voor de volgende Meltemi.
Op Agothonision blijven we ca. 5 dagen hangen. We hebben het naar onze zin maar als de Meltemi even is uitgeraasd verhuizen we naar Leros. Daar gaan we in de haven liggen om water en voedsel in te slaan. Het is een grote natuurlijke haven en zo begrijpen we later van strategisch belang want hier heeft wel het e.e.a. gespeeld in de scheepvaartgeschiedenis, waaronder het verhaal van de film ‘de kanonnen van Navaronne’. Het eiland is begin 20ste eeuw eigendom geworden van Italië en vanuit die tijd dateren inmiddels vervallen huizen en gebouwen in Italiaanse stijl. Mussolini zelf liet er een groot landhuis bouwen. Na de tweede Wereldoorlog, het eiland was inmiddels weer in Griekse handen, werd het gebruikt voor psychiatrische patiënten die hier vanuit heel Griekenland naar toe werden gebracht.
https://www.magnumphotos.com/newsroom/leros/