Een kwartiertje varen uit het piepkleine haventje van Ston krijgen we de volle lading over ons heen. Even verderop begint de wind toe te nemen, een beetje meer dan verwacht. We reven snel en gaan kruisend verder om door de opening te komen die leidt naar open zee. Daar aangekomen kunnen we ruime wind varen naar onze volgende bestemming Mljet. We hebben nu al een week slecht weer. Gelukkig vinden we tussen de buien door steeds ruimte om wandelingen te maken in de omgeving. Wat is het hier mooi. Het enige nadeel van dit gebied is dat het knetter duur is. In het haventje van Ston komt ‘s morgens vroeg de havenmeester langs. Onderaan de berg met de ‘Kroatische muur’ ligt het haventje. Het is net opgeknapt met geld van de Europese Unie.
Mljet is een eiland en voor een gedeelte een nationaal park. We lezen berichten dat we voor het ankeren in het park de hoofdprijs moeten betalen tenzij we bij een restaurant aanleggen en daar gaan eten. Daar aangekomen blijkt dat alle restaurants gesloten zijn dus ankeren we maar ergens in de kom bij het dorpje. De volgende ochtend trekken we er op uit door het nationaal park en kruisen dwars door de bossen naar een binnenmeer. Daar nemen we een ferry naar het piepkleine ST Mary’s eiland met daarop een kerk/klooster. Opnieuw ontdekken we de schoonheid van dit landschap en genieten van de omgeving. Het weer blijft wisselvallig maar het hagelt, bliksemt en dondert in ieder geval niet meer. Na onze tocht zit ik nog tot half zeven buiten, wat een heerlijk plekje. Daarna gaat de deur dicht en de kachel aan.
Internetkaartjes zijn hier heel goedkoop en we hebben onbeperkt internet voor 10 euro per week. We kijken ‘s avonds Nederlandse tv. Onderwijl horen we vreemde geluiden buiten. Loopt er iemand over het dek? We liggen toch ver weg van alles en hebben geen bootje aan horen komen. Nee, de ankerketting maakt lawaai. Het waait nauwelijks, dus we veranderen ook niet van plaats. Vreemd! Het lijkt wel of iemand ons anker ophaalt. Er zal toch niet een stelletje vandalen zijn? We doen het deklicht aan en Jeroen loopt naar voren. Hij vraagt om een zaklamp en dan staan we voor op de boeg naar een heel raar fenomeen te kijken. Er zwemt een dolfijn die rondjes rond onze ankerketting draait en zodoende zijn huid aan het krabben is. Het is een flinke jongen. Dat wij op de boeg staan en in het water schijnen deert hem totaal niet. Hij blijft maar rondjes draaien. Het gaat er soms ruw aan toe. Boven gekomen moet hij even adem halen en dan gaat hij weer. We vinden het wel grappig maar tegelijkertijd zijn we bang dat hij ons anker los scheurt. Bovendien is het bijna bedtijd en zo doen we geen oog dicht. We kijken het een uurtje aan en besluiten dan om de motor aan te zetten. Wellicht gaat hij er vandoor. En ja, gelukkig zwemt hij weg. Hij springt nog twee keer naast de boot en dan is hij weg. Leuk dolfijnen, maar niet midden in de nacht bij onze ankerketting. Op internet vond ik een stukje film van hoe een dolfijn dat doet maar dan in daglicht. Op ons filmpje is niet veel te zien. Met eigen ogen zien we meer dan op ons filmpje.
Na 4 dagen Mljet vertrekken we weer. Uiteindelijk kwam er niemand langs om geld te vragen voor het ankeren en hadden we een gouden tijd. We zeilen tussen de eilanden door die voor dit gebied zo kenmerkend zijn. Elk eiland heeft wel een vesting, kerkjes, kapelletjes en af en toe een klooster. We maken lange wandelingen vanuit onze ankerplaatsen. We zeilen van Mljet naar Korcula, Hvar, Brac richting Split waar we Nynke en Rob gaan oppikken. Op Hvar liggen we in de havenkom aan een Mooring en genieten van het toerisme wat daar nu eindelijk is los gebarsten. Wij hangen ook even de toerist uit. Koffie, wijntje en zelfs een diner op het terras. Ook het weer is in positieve zin veranderd, heerlijke wind en volop zon. Helaas maar voor een paar dagen. We boeken daarom een plaats in een marina in Trogir waar we ook onze nieuwe boiler heen hebben laten sturen. We ontdekten dat we nog steeds lekkend koelwater hebben. We vermoeden dat er tussen het water in de boiler en de koelwaterslangen uitwisselingen plaats vindt. Het vermoeden wordt bevestigd als Jeroen de koelwaterslangen loshaalt en het koelwatercircuit niet meer via de boiler laat lopen. Er is geen koelwaterlekkage meer. Dus bestellen we een nieuwe boiler. Er is werk aan de winkel, er wachten ons een paar drukke dagen! Boiler installeren, was, bevoorraden, schoon schip maken.