Gespannen kijken Jeroen en ik om ons heen. Het is donker en voor ons zien we ankerlichten in de masten van de boten die voor ons geankerd zijn. Ze gaan vervaarlijk heen en weer. De schuimkoppen van de ca 2 meter golven geven het geheel een spookachtig geheel.
‘Kijk daar is een van het anker afgeslagen’, merkt Jeroen op en wijst in de richting van het schip. Uit voorzorg hebben we de motor aangezet, misschien kunnen we nog iets doen als het schip te dicht bij ons komt. Op het voordek van het losgeslagen schip staat de schipper met een hoofdlamp op en probeert het anker omhoog te krijgen. Achter ons zien we de rotsen naar onze mening veel te dicht bij. Naast ons probeert een schip vrij te blijven van de rotsen door telkens een stukje vooruit te varen. Ook dit schip is los geslagen en komt vervaarlijk dichtbij af en toe. Drie uur later nemen de golven af en keert de rust langzaam terug. Een aantal boten hebben de ankerplaats verlaten. Wij proberen nog een beetje nachtrust te krijgen bij de langzaam afnemende golven. Deze keer zat de weersvoorspelling er flink naast en kwam de wind uit een heel andere hoek dan voorspelt, waardoor we aan lager wal raakten op deze meestal zo rustige ankerplaats bij Iles de Saints/Guadeloupe.
Wanneer we een week later samen met opstapper Juul van Guadeloupe naar Dominica varen constateren we dat dezelfde wind daar ook heeft huisgehouden. Zeven boten zijn er van het anker afgeslagen of van de mooring losgerukt en op het strand gesmeten. Gelukkig zijn wij het nare avontuur al weer wat kwijt en volgen we de pogingen om de schepen vlot te trekken vanuit de kuip.
Wanneer we een week later samen met opstapper Juul van Guadeloupe naar Dominica varen constateren we dat dezelfde wind daar ook heeft huisgehouden. Zeven boten zijn er van het anker afgeslagen of van de mooring losgerukt en op het strand gesmeten. Gelukkig zijn wij het nare avontuur al weer wat kwijt en volgen we de pogingen om de schepen vlot te trekken vanuit de kuip.
Bezoek Juul
Juul hangt tussen twee jobs in en heeft zichzelf getrakteerd op een weekje bij deze ‘oude’ knakkers voordat hij weer full time aan de slag gaat. We proberen er een leuke tijd van te maken. Uiteraard bezoeken we op Dominica de publiekstrekkers zoals de Gorges Titou, het sweet water lake en de trafalgar falls. Het champagne snorkelen, er komen belletjes uit de bodem onder water, valt een beetje tegen.
Juul hangt tussen twee jobs in en heeft zichzelf getrakteerd op een weekje bij deze ‘oude’ knakkers voordat hij weer full time aan de slag gaat. We proberen er een leuke tijd van te maken. Uiteraard bezoeken we op Dominica de publiekstrekkers zoals de Gorges Titou, het sweet water lake en de trafalgar falls. Het champagne snorkelen, er komen belletjes uit de bodem onder water, valt een beetje tegen.
Daarna varen we naar Iles de petite Terre. Twee eilandjes met daartussen in een streep water en voor de ingang een rif. Als wij om ca 4 uur in de middag vasthaken aan een mooring vertrekken net de laatste boten en zijn wij de enige levende wezens op de Iguanas na. Tussen de beide eilandjes stroomt het behoorlijk en ik breng Jeroen en Juul met de dinghy bijna op het rif waarna zij zich met de stroom mee en al snorkelend te goed doen aan het moois onder water. Ik knoop de dinghy weer achter de boot en laat mij dan ook zakken in het water. Een schildpad trekt direct mijn aandacht en niet veel later zie ik een rog met grote sierlijkheid onder mij door glijden. Ik zwem stroomopwaarts Jeroen en Juul tegemoet en samen ontdekken we nog veel meer schildpadden en een octopus! Mijn dag kan niet meer stuk. ‘s Avonds genieten we na van de ontdekkingen en elkaars gezelschap.
Weer terug op Guadeloupe boeken we een auto en rijden naar de verschillende bezienswaardigheden, lopen door het tropisch regenwoud en naar een mooie waterval. ‘s Avonds nemen we afscheid van Juul bij de luchthaven. We wensen hem en zijn partner Marijke veel succes bij alle ontwikkelingen in hun leven. De bruiloft staat gepland!
Saba
Vanuit Saba krijgen we bericht dat Liss eerder dan gepland moet beginnen met werken na haar zwangerschapsverlof en Maya is nog niet op de kinderopvang geplaatst. ‘We komen eraan’ kaatsen we terug. We schrappen een gedeelte van onze plannen en varen in 2 lange dagen naar Saba. Daar aangekomen knopen we vast aan een mooring en tuffen nog een half uur naar het haventje van Saba: Fort Bay. Terwijl we inklaren komen Tom, Liss en Maya ons ophalen. Wat een heerlijk weerzien. 3 weken lang mag ik oppassen, terwijl Maya steeds vaker en langer naar de kinderopvang zal gaan. Het is even inwerken, luiers verschonen en flessen geven, maar het went weer snel. Binnen een paar dagen is ze ook aan ons gewend en deelt ze haar gulle lach en brabbelmomentjes ook met ons. Ze is inmiddels al weer 4 maanden en Liss maakt van iedere maand een speciaal fotomoment!
Vanuit Saba krijgen we bericht dat Liss eerder dan gepland moet beginnen met werken na haar zwangerschapsverlof en Maya is nog niet op de kinderopvang geplaatst. ‘We komen eraan’ kaatsen we terug. We schrappen een gedeelte van onze plannen en varen in 2 lange dagen naar Saba. Daar aangekomen knopen we vast aan een mooring en tuffen nog een half uur naar het haventje van Saba: Fort Bay. Terwijl we inklaren komen Tom, Liss en Maya ons ophalen. Wat een heerlijk weerzien. 3 weken lang mag ik oppassen, terwijl Maya steeds vaker en langer naar de kinderopvang zal gaan. Het is even inwerken, luiers verschonen en flessen geven, maar het went weer snel. Binnen een paar dagen is ze ook aan ons gewend en deelt ze haar gulle lach en brabbelmomentjes ook met ons. Ze is inmiddels al weer 4 maanden en Liss maakt van iedere maand een speciaal fotomoment!
Ondertussen krijgen plannen van Tom en Liss steeds meer houvast: ze gaan een café op Saba beginnen, samen met de Trailshop en de naastgelegen botanische tuin. Er wordt nog verbouwd maar het krijgt steeds meer vorm. Een spannende en drukke tijd is het voor hen.
Omdat je bij Saba alleen goed ligt bij Oostenwind verhuist Jeroen de boot een paar keer naar Sint Maarten. Hij kan daar rustig werken en klusjes doen terwijl ik op Saba blijf. Zowel op Sint Maarten als Saba kennen ze ons inmiddels bij de customs en immigration en de benodigde stempels in de paspoorten worden iedere keer snel gezet. Onze paspoorten beginnen behoorlijk vol te raken met stempels van de douanes.
Omdat je bij Saba alleen goed ligt bij Oostenwind verhuist Jeroen de boot een paar keer naar Sint Maarten. Hij kan daar rustig werken en klusjes doen terwijl ik op Saba blijf. Zowel op Sint Maarten als Saba kennen ze ons inmiddels bij de customs en immigration en de benodigde stempels in de paspoorten worden iedere keer snel gezet. Onze paspoorten beginnen behoorlijk vol te raken met stempels van de douanes.
St. Barth’s
Na 3 weken mag Maya hele dagen naar de kinderopvang en zijn we voor die klus niet meer nodig. We verhuizen daarom ‘definitief’ naar Sint Maarten en maken van daaruit nog een uitstapje naar St. Barths. We vallen daar met de neus in de boter. De Bucket regatta wordt er gezeild en dat betekent een hoop gezelligheid in de haven en op de ankerplek. Er liggen enorme zeilschepen en ook 2 J’s doen aan de regatta mee.
Na 3 weken mag Maya hele dagen naar de kinderopvang en zijn we voor die klus niet meer nodig. We verhuizen daarom ‘definitief’ naar Sint Maarten en maken van daaruit nog een uitstapje naar St. Barths. We vallen daar met de neus in de boter. De Bucket regatta wordt er gezeild en dat betekent een hoop gezelligheid in de haven en op de ankerplek. Er liggen enorme zeilschepen en ook 2 J’s doen aan de regatta mee.
We huren een auto om het eiland te verkennen en kijken onze ogen uit bij het kleine vliegveld waar de vliegtuigen letterlijk de lucht uit vallen op de korte airstrip net achter een bergrug. Het zijn er ivm met de regatta ook nogal veel.Even verderop aan de oostkant ontdekken we een rots aan de waterkant waar op dat moment net de zeilschepen bezig zijn aan hun ‘round the island’ race. Wat een prachtig gezicht. ‘Die daar’, wijs ik, krijgt zijn gennaker niet open. ‘Dat gaat plaatsen kosten’ kaatst Jeroen terug. ‘Die neemt veel te veel ruimte om de boei te ronden’, geeft Jeroen aan. Ons ‘professioneel’ commentaar is niet van de lucht. De beste stuurlui staan immers aan wal.
Terug naar Sint Maarten blijven we nog een nachtje liggen bij Ile Fourchue, een onbewoond eiland. ‘s Middags snorkelen we er en de volgende ochtend lopen we naar de top van het eiland, althans Jeroen, en wel om de foto’s te maken. Het laatste stukje is mij echt te steil. Prachtige vergezichten zijn er en samen genieten we daarvan. Ondertussen bespreken we onze plannen voor de toekomst.
Vooruitblik
We gaan nog even terug naar Saba om te helpen met de schoonmaak van het café en nog even te genieten van Maya. Daarna gaan we naar de Britse en Amerikaanse Maagdeneilanden en zullen zodra het orkaanseizoen begint de Caraïbische zee oversteken naar de ABC’s: Aruba, Bonaire en Curacao. Wat we vanaf daar gaan doen weten alleen de beste stuurlui aan wal!
We gaan nog even terug naar Saba om te helpen met de schoonmaak van het café en nog even te genieten van Maya. Daarna gaan we naar de Britse en Amerikaanse Maagdeneilanden en zullen zodra het orkaanseizoen begint de Caraïbische zee oversteken naar de ABC’s: Aruba, Bonaire en Curacao. Wat we vanaf daar gaan doen weten alleen de beste stuurlui aan wal!
