Ik betrap mezelf er op dat ik aan het tellen ben in de zin van: hoeveel maanden/weken zijn we hier nog, hoeveel maanden voordat het orkaanseizoen voorbij is, hoeveel tijd voordat het kerst is enz. enz.
We liggen momenteel in de lekker luxe haven van St. George op Grenada. 5 weken lagen we op Carriacou waar onze preekstoel werd verbogen (en hersteld) door een driftend motorjacht. We zijn hier naar toe gegaan omdat we als Post NL goederen moeten af leveren bij zeiljacht Off Course, met aan boord Oda, Onno en Jasper (die herstellende is van zijn complexe breuk en operatie in het ziekenhuis hier) In de haven meren we af in de box naast hen en de toon wordt meteen gezet: de blauwe kaasjes en goede wijn vinden gretig aftrek. Andere bekende boten Philos (Vera en Jeroen) en Windsong (Ad en Yolanda) liggen voor anker in de zuidelijke baaien maar komen af en toe langs want de marina heeft ook een heerlijk zwembad wat in de namiddag lekker verkoelend werkt. Na een paar dagen vinden we dit een zo lekkere plek dat we een volledige maand boeken. De supermarkt, de watersportwinkel, de bakker, de wasserette zijn in de buurt en er zijn goede voorzieningen. De fietsen worden tevoorschijn gehaald en zo ontdekken we onze omgeving voor de komende maanden.De douches hebben airco en je staat voor je plezier en verandering eens onder de warme douche. Wat is dit comfortabel.
Ondertussen doen we ook diverse klussen aan de boot. Jeroen geeft de motor een beurt. Onze achterste watertank verwijderen we om een lek op te sporen. Het zijn slechts haarscheurtjes die er in zitten en met behulp van de soldeerbout smelten we het plastic enigszins en smeren er een dikke laag las-pasta op om de tank waterdicht te krijgen. Het lijkt er op dat we het euvel verholpen hebben. Waarschijnlijk is de lekkage ontstaan door een verkeerde aansluiting van de watermaker. De details zijn ingewikkeld maar we veranderen ook de aansluiting van de watermaker. Er kan zich nu geen druk meer opbouwen in de watertank. Het bijbootje wordt schoon gemaakt en gepoetst en dan hebben we ‘slechts’ wat lakwerk te gaan. Door de hitte en waarschijnlijk vochtige omgeving laat de laatste laklaag los van de tafel en we zien ons genoodzaakt de tafel kaal te maken. Ik vind een verfbrander die we daarbij gaan gebruiken.
Omdat we de goedkope huurauto van Off Course kunnen overnemen gaan we eerst het eiland verkennen. Samen met de bemanning van Philos en Windsong trekken we er op uit om verschillende hikes te maken naar de watervallen: we zien Seven sisters, Concord falls en de Au Coin falls. Het zijn soms modderige paden want het regent hier regelmatig maar de beloning is meestal overweldigend. Groene natuur, verkoelend zwemwater en een meegebrachte lunch maken het tot fantastische dagen, meestal afgesloten in een of andere restaurant/bar waar het borreluur en de lekkere hap plaats vindt.
We bezoeken de cacaofabriek, en doen rondjes eiland om andere bijzondere plekken te ontdekken. Bij de zuidelijke ankerplaatsen waar veel boten wachten op het einde van het orkaanseizoen (november) zijn diverse horeca gelegenheden die de zeilerscommunity een uitgaansleven bieden. Wat een luxe! Er worden diverse activiteiten georganiseerd om de zeilers te vermaken en geld in het laatje te brengen natuurlijk. Overigens staan deze gelegenheden in schril contrast met de barretjes en fruitstalletjes waar de lokale bevolking naar toe gaat.
De andere Nederlandse boten vertrekken binnenkort naar de ABC-eilanden en dan moeten we het doen met vooral Amerikaanse boten. Enkele van hen zijn geïnteresseerd in Suriname en we geven daarover een voorlichting. Wij op onze buurt zijn geïnteresseerd in Amerika en krijgen van hen info over de oostkust van Amerika. Want daar ligt onze focus momenteel. Zodra het mogelijk is zullen we noordwaarts gaan langs de Caribische eilanden naar de British Virgin Eilanden(BVI) en de Bahama’s. Onderweg zetten we de boot ergens op de kant, waarschijnlijk op een van de Franse eilanden, en zullen we Kerst in Nederland gaan vieren. Vanuit de Bahama’s willen we naar de Oostkust van Amerika gaan tot in ieder geval New York. Misschien zelfs nog verder naar Canada. De terugweg zullen we afleggen door de Inter coastal waterway. Het lijkt ons eens heerlijk nieuw avontuur. De vraag blijft natuurlijk gaat dit ivm met COVID lukken? Voor Amerika zullen we een visum moeten hebben wat op dit moment niet wordt uitgegeven. Op de Caraïbische eilanden wil de bevolking zich maar nauwelijks laten vaccineren. Gaan ze weer ‘op slot’? Wij hopen dat de wereld zich verder opent en weer makkelijker bereisbaar wordt.
Ondertussen komt het einde van onze tijd in de marina in zicht. Volgende week gaan ook wij ons verplaatsen naar de ankerbaaien in het zuiden en is het luxe leventje voorbij. Golven zullen de boot weer doen laten schommelen, de dinghy gaat weer dienst doen als taxi naar de wal. Voor de boodschappen zullen we aangewezen zijn op de lokale busjes. Maar zo realiseer ik mij:
We are part of a world wide community of individuals who have made stepping outside their comfort zones a way of life.
Maar wat levert dit leven soms mooie ontmoetingen, nieuwe vriendschappen en verrassende plekken op! Absoluut waard om te doen………nog 138 nachtjes slapen voordat het kerst is!
We are part of a world wide community of individuals who have made stepping outside their comfort zones a way of life.
Maar wat levert dit leven soms mooie ontmoetingen, nieuwe vriendschappen en verrassende plekken op! Absoluut waard om te doen………nog 138 nachtjes slapen voordat het kerst is!
