Betovering of hekserij?

En dan is het alweer voorbij. De 'vakantie' waar we lang naar uit keken, skiën met de kinderen is afgelopen. Bij de bushalte nemen we afscheid, wat zoals gewoonlijk lastig is.

Zij verdwijnen richting Noord en wij gaan met het boemeltje, bus en vliegtuig terug naar Spanje waar we de boot hebben achter gelaten. Het was een fijne week, waarin we leuke, grappige, mooie maar soms ook trieste momenten deelden. Ook onze verwachtingen naar de toekomst namen we onder de loep. Het was fijn om te ervaren dat we ondanks de afstand en de verschillende leefwerelden we toch een familie zijn. Het leert ons dat, ondanks de fysieke afstand die ons scheidt, we bij elkaar horen en betrokken zijn bij elkaar.
In Oostenrijk kopen we een GoPro, een wens van mij, zodat ik filmpjes kan maken voor het blog. De kinderen maken me wegwijs in een nieuwe filmwereld, het is al weer een nieuw apparaat waar ik mee uit de voeten moet zien te komen. Het filmen is de ene kant maar het knip en plakwerk via software moet ik nog leren. Op een druilerige, regenachtige dag als de mannen samen gaan skiën en boarden ga ik aan de slag en bij hun thuiskomst is mijn eerste filmpje in elkaar gezet. Ik ben nog geen professional maar het resultaat vind ik niet slecht. Ik geloof dat zelfs de kinderen trots op me zijn. Mijn eerste filmpje gaat over de wintersport maar het hierbij geplaatste filmpje is van onze zeiltocht naar Ibiza. In de toekomst hoop ik vaker filmpjes te laten zien over het reilen en zeilen van ons.

In Denia ligt ons pareltje er nog net zo bij als we haar achter lieten. We hadden gehoopt snel te kunnen vertrekken naar Ibiza. Helaas zijn de weersomstandigheden slecht en waar we in Oostenrijk voorjaarsachtige taferelen hadden lijkt het herfstweer in Denia te zijn terug gekeerd. Harde wind, regen en golfslag houdt ons tegen om te vertrekken. Onze eerste nacht op de boot wordt ruw verstoord door heftig onweer. 's Nachts zijn we nog bezig om stootwillen te verhangen want de boot wordt af en toe met de punt tegen de kade geduwd. De volgende dag regent het voortdurend en waait het knetterhard, de bijbehorende golfslag loopt de haven in en we rollen en stampen heen en weer. Jeroen loopt in zeilpak nog even naar de dichtstbijzijnde supermarkt en weet te vertellen dat hij door 20 cm water, wat in de straten staat, heeft gelopen. Ondertussen 'vermaak' ik me met de belastingen want ook de aangifte moet gewoon worden ingediend.
Ook de dag erna luwt de wind maar langzaam en blijft de golfslag te hoog om uit te varen. Ondertussen zorgen we dat de boot verder op orde is, doen de vakantiewas en boodschappen voor als....
Donderdagmorgen om 7 uur gooien we de trossen los. De wind staat in de Noordhoek en omdat hij in de loop van de dag naar het Oosten (de kant waar Ibiza ligt) draait en aantrekt proberen we zo hoog mogelijk te lopen. Aanvankelijk lopen we maar een knoop of 5 maar gaandeweg komt er meer snelheid in de boot. Achter ons zien we de kust van het Spaanse vaste land weg glijden en een tijdje zien we alleen maar water. Een grote vrachtboot kruist ons pad maar verder zien we niemand. En dan doemen in de verte de eerste contouren van Ibiza op. Als eerste de grote rots Es Vedra, een eiland aan de Zuid-West punt van Ibiza, waaraan magische krachten worden toe geschreven. Langzaam onderscheiden we meer van het eiland Ibiza; het is groen met hogere bergen. De opwinding rondom 'land in zicht' neemt toe. Gelukkig blijft de wind in De Noordhoek staan en komen we met een fantastisch lopende wind bij Ibiza aan. Daar kiezen we ervoor om Noordelijk naar San Antonio te gaan zodat we later naar het Zuiden en Formentera gaan. We maken een paar slagen tussen de rotsen door en dan laten we het anker vallen voor het plaatsje San Antonio. Net voordat de schemering inzet zien we de prachtige zonsondergang waar dit plaatsje beroemd om is.

De volgende dag, als de bijboot weer is opgeblazen, gaan we de wal op en vermaken ons met een slentertocht door het stadje. Onze buurman, ook Nederlands, die op hetzelfde moment met zijn bijboot naar de kant toegaat geeft ons enkele tips. Hij verteld dat hij hier kwam met de bedoeling een dagje te blijven maar inmiddels is hij hier al een jaar. Later lezen we in de folder van Ibiza: de aantrekking van Ibiza is zo sterk dat velen die enkel kwamen genieten van een korte vakantie, er uiteindelijk voor altijd blijven. We slenteren wat door de straatjes en doen wat boodschappen. 's Middags zijn we bezig met taken zoals blog, foto's en films. Jeroen wil inloggen bij RWS. Op de een of ander manier lijkt niets te lukken. Het lijkt er op dat alle apparaten en verbindingen behekst zijn. Zou die magische kracht van Es Vedra zo'n groot bereik hebben dat alle WiFi- en bluetoothverbindingen in een keer niet meer tot stand willen komen? Dit vind ik er over op internet:
Es Vedra Magnetisch Veld
Als gevolg van extreem hoge concentraties van metalen en mineralen die het rotseiland Es Vedra bevat, creëert het eiland een sterk magnetisch veld. Dit resulteert in ‘3de meest magnetische spot’ op de aarde. Het veld kan kompassen in de omgeving verstoren het zou ook van invloed kunnen zijn op meer gevoelige personen.
Ufo’s
Veel mensen beweren UFO’s te hebben gezien rond het eiland en sommigen geloven dat er een geheime UFO basis onder de zee ligt, en dat op Es Vedra het navigatie punt is.
Gelukkig is het heerlijk weer en kan de korte broek aan. De zon schijnt, het water is blauw en we liggen tussen andere zeilboten. Of worden we nu langzaam aan betoverd en blijven we voor altijd op Ibiza?

De volgende dag al vertrekken we naar het Zuiden. We hebben Ivar en Floris gespot die voor anker liggen in een baai aan de zuidkant. Ivar en Floris ken ik van de Zeezeilers en zij zijn ook op wereldreis waarbij ze proberen sustainable solutions onder de aandacht te brengen. Je kunt hun vinden op http://sailorsforsustainability.nl/
Ze zeilden meestal achter ons aan maar door onze wintersportvakantie hebben ze ons ingehaald. Het wordt tijd dat we elkaar in reality zien. Wanneer wij de Zuid-Oost punt ronden bij Es Vedra komen ze ons tegemoet zeilen. En even later liggen we in dezelfde baai aan een mooring. 's Avonds hebben we een gezellige avond bij ons aan boord waarbij we ervaringen en plannen voor de toekomst uitwisselen. De dag daarop drinken we koffie aan boord van hun schip Lucipara2, wat ze zelf hebben opgeknapt en opnieuw hebben ingericht.

Na de koffie verlaten wij de baai en gaan naar Formentera. Volgens de verhalen moet het nog mooier zijn dan Ibiza, maar dat valt ons wat tegen. Het is veel vlakker dan Ibiza. We maken een fietstocht over een van de fietsroutes en ontdekken dat fietspaden hier mountainbikeroutes zijn. Sommige stukken doen we lopend met de fiets aan de hand. In alle hoeken op het eiland wordt gewerkt om het eiland touristproof te maken. We zien timmermannen, metselaars, bevoorraadingsauto's druk aan de slag, maar verder is het een doodse boel. Zelfs sommige supermarkten en andere winkels zijn niet open en afgeplakt met kranten, waardoor de gezelligheid ontbreekt. Terug in de haven gaan we na het inslaan van voedsel voor de komende dagen weer verder naar een ankerbaai een paar mijl verderop, al was het alleen maar om het havengeld te vermijden. Formentera staat in de top tien van duurste havens in de Med. Gelukkig is het hier nog 'winterseizoen' en betalen we slechts 48 euro voor een nachtje, waarvoor we dan niet eens water kunnen tanken en voor het gebruik van de douche moet ook nog eens extra betaald worden. We hebben het maar niet gevraagd, maar onze inschatting is dat het tarief voor onze boot in de zomermaanden misschien wel 150 euro zal zijn.
De komende dagen gaan we naar Ibiza stad, een beetje noodzakelijk kwaad omdat onze kaartplotter kuren vertoont en we een raymarine dealer willen raadplegen. We vragen ons toch echt af of dit allemaal met Es Vedra en de magische krachten te maken heeft. Het blijft raadselachtig!