We vertrekken tegelijkertijd en hijsen het zeil in de haven en laten ons door het bedachtzame windje naar buiten glijden. Daar zien we in de verte de Driekleur met een gehesen zeil opstomen naar de laatste boei van de vaargeul. Een paar uur later moeten we nog enkele mijlen laveren naar de aankomsthaven Het is heerlijk zeilweer, goede wind, aangekomen in beschut vaarwater en mijn zeiljas is inmiddels uit. Een mijl voor ons uit zie ik nog net een Nederlandse driekleur wapperen, zonder zeilen, in een rechte streep naar de haven. Mannenlogica!
Vannes is al weer een typische ommuurde vestingstad en we maken een wandeling langs stadswallen, poorten en vakwerkhuizen. Tegen het eind van de dag verlaten we Vannes op Hoogwater om over de drempel te komen en ankeren in de golf van Morbihan. In de dagen daarna fietsen en wandelen we door dit gebied met grote droogvallende delen waarin oesterbedden staan, scheepswrakken liggen te vergaan, menhirs een oud verleden weergeven en de plaatselijke bevolking in de droog gevallen delen oesters zoekt. Op de fotopagina heb ik een aantal foto's geplaatst van dit fantastische gebied. De dorpjes slapen nog, de huizen houden hun luiken nog gesloten en wachten op de stroom van vakantiegangers die gaan komen. Wat is deze Bretonse kust gevarieerd en mooi!