Wanneer we op Tilos zijn aangekomen ankeren we voor het plaatsje Livadia en gaan niet de kleine haven in. De havens met betonnen kades zijn vaak warm en ook ‘s nachts is er weinig verkoeling. Er is weinig wind voorspeld, maar juist dan is het heerlijk ankeren. Toch een beetje wind maar geen deining. Bijkomend voordeel we springen zo in het zwembad, aan de achterkant van de boot en houden het zo lekker koel. Bovendien houden we met zwemmen ons eigen verbrandingsoventje ook aan de gang. De boot blijft wel altijd een beetje wiegelen maar je raakt er aan gewend en ‘s nachts wieg je lekker in slaap. Tijdens onze nachten worden we meestal een keer wakker en kijken altijd even of we nog steeds rustig liggen en niet ineens midden op zee zijn beland. Maar deze nacht worden we gestoord door een ferry die om 4 uur ‘s nachts aanmeert aan de kade van Tilos op nog geen 400 meter afstand. Het is een bijzonder gezicht de af- en aanrijdende (vracht)auto’s en de bedrijvigheid op de kade, midden in de nacht. Na 45 minuten is de operatie voltooid en vertrekt de veerboot en slapen wij weer op de deining in.
langszij worden afgemeerd, nadat de havenmeester steekpenningen heeft gekregen. Een Engelse zeilersvrouw concludeert daarna: ‘sailing is one thing, but cruising is something else’! They don’t even check the weatherforecast!
De volgende ochtend nemen we de bus naar Symi stad en gaan op zoek naar het politiebureau. Helaas worden we naar de Hellenic coastguard gestuurd aan de andere kant van de drukke havenkom. We vullen een formulier in en volgens de ambtenaar krijgen we per email ‘iets’ toegestuurd.