Wat blijft zijn de herinneringen, de foto’s en filmpjes. Ik krijg nog een klus om ze te bewerken en de filmpjes om te toveren tot leuke herinneringen. Het is alsof de weergoden mijn stemming perfect aanvoelen, regen!
Een week lang zeilen we met Nynke en Rob door het zuidelijke gedeelte van de Adriatische zee in de omgeving van Split. We hoppen van het ene eiland naar het andere. De eerste dag staat er een stevige wind als we naar het eilandje Vis gaan. 30 mijl met een flinke golfslag. Lang binnen blijven lukt niet, het komt net niet tot vissen voeren. Dat is lang geleden dat ik zeeziek was. De volgende dag verplaatsen we ons naar het toeristische Hvar. Eerst in een ankerbaaitje en de volgende dag gaan we in de havenkom liggen. Rustig is het water er bepaald niet, maar we zijn toch de hele dag de wal op en merken er overdag weinig van. We bezoeken het kasteel hoog boven de havenkom.
‘s Nachts slapen we onrustig want de deining rolt de haven binnen. Vandaar zeilen we tussen de groen begroeide heuvelachtige eilanden met daarop her en der een dorpje. We ankeren in verstilde ankerbaaitjes met azuurblauw water en maken wandelingen naar plaatsjes als het weer het toelaat. Onweersbuien doen ons soms besluiten om aan boord te blijven en het daar gezellig te maken.
Uiteindelijk bezoeken we Split met met het Diocletian Palace en laten ons rondleiden door de wirwar van straatjes met op elke hoek wel een geschiedenisverhaal. Het is er gezellig druk en het weer speelt goed mee! We vieren er de verjaardag van Jeroen. Nog een laatste tocht naar Trogir, niet ver van het vliegveld en dan zit het er weer op. Als we Nynke en Rob uitzwaaien begint het te regenen. We ruimen de boot op, draaien de was en kijken wat onze volgende bestemming wordt. Richting Noord vinden we een lange baai naar binnen toe waar het beschut liggen is. Het gaat weer eens hard waaien.
Weer
We hadden andere verwachtingen van Kroatië wat het weer betreft. We hadden het warmer, zomerser verwacht, maar het blijft fris en winderig. Waarschijnlijk is het hier in juli en augustus aangenamer en iets koeler dan zuid Turkije of Sicilië. Voorlopig is het mei en zullen we het moeten doen met onbestendig weer. Hemelsbreed zitten we ca 700 kilometer noordelijker en dat vertaalt zich ook in koelere temperaturen. Na een prachtige zeildag lopen we de baai bij Rogoznica binnen en ankeren aan hoger wal.
We hadden andere verwachtingen van Kroatië wat het weer betreft. We hadden het warmer, zomerser verwacht, maar het blijft fris en winderig. Waarschijnlijk is het hier in juli en augustus aangenamer en iets koeler dan zuid Turkije of Sicilië. Voorlopig is het mei en zullen we het moeten doen met onbestendig weer. Hemelsbreed zitten we ca 700 kilometer noordelijker en dat vertaalt zich ook in koelere temperaturen. Na een prachtige zeildag lopen we de baai bij Rogoznica binnen en ankeren aan hoger wal.
Ankerperikelen.
Er staan inmiddels flinke windstoten zelfs in het baaitje. We hebben het anker flink laten ingraven maar bij schemerdonker ontdekken dat we driften, waarschijnlijk is het anker toch los gegaan door de gedraaide wind. Dat betekent anker ophalen en opnieuw ankeren. Buiten is een snijdende wind en bibberend sta ik achter het stuurwiel. Jeroen vangt de volle lading bij het anker en doet nog snel een zeiljas aan. Bij het anker ophalen komen er stukken touw en vislijnen met allerlei troep eraan mee naar boven. De schroef wordt stil gezet en met het mes snijden we alles los wat om de ankerketting gewikkeld zit naar boven. Ondertussen letten we goed op dat we niet te veel naar de kant verwaaien. Een hele vuilniszak met troep verzamelen we en dan ondernemen we een nieuwe ankerpoging. Bij de eerste poging graaft ons anker niet in, maar de tweede lukt. Een uur later gaat de kachel aan en worden we langzaamaan weer warm. Ondertussen houden we nauwlettend in de gaten of we toch niet weer gaan driften. Het blijft spannend om met harde wind rustig te gaan slapen als we voor anker liggen. De komende dagen blijven we in deze baai liggen in verband met het weer. Gelukkig hebben we nog wel wat werk te doen. Ik houd mij bezig met bloggen, foto’s en film. Jeroen heeft nog wat RWS werk. Omdat er ook eten op tafel moet staan gaan we naar de kant met het bootje, op zoek naar de supermarkt. Door de harde wind stuitert ons bootje over de golfjes en worden we wel nat. Het hoort bij ons zwerversbestaan.
Er staan inmiddels flinke windstoten zelfs in het baaitje. We hebben het anker flink laten ingraven maar bij schemerdonker ontdekken dat we driften, waarschijnlijk is het anker toch los gegaan door de gedraaide wind. Dat betekent anker ophalen en opnieuw ankeren. Buiten is een snijdende wind en bibberend sta ik achter het stuurwiel. Jeroen vangt de volle lading bij het anker en doet nog snel een zeiljas aan. Bij het anker ophalen komen er stukken touw en vislijnen met allerlei troep eraan mee naar boven. De schroef wordt stil gezet en met het mes snijden we alles los wat om de ankerketting gewikkeld zit naar boven. Ondertussen letten we goed op dat we niet te veel naar de kant verwaaien. Een hele vuilniszak met troep verzamelen we en dan ondernemen we een nieuwe ankerpoging. Bij de eerste poging graaft ons anker niet in, maar de tweede lukt. Een uur later gaat de kachel aan en worden we langzaamaan weer warm. Ondertussen houden we nauwlettend in de gaten of we toch niet weer gaan driften. Het blijft spannend om met harde wind rustig te gaan slapen als we voor anker liggen. De komende dagen blijven we in deze baai liggen in verband met het weer. Gelukkig hebben we nog wel wat werk te doen. Ik houd mij bezig met bloggen, foto’s en film. Jeroen heeft nog wat RWS werk. Omdat er ook eten op tafel moet staan gaan we naar de kant met het bootje, op zoek naar de supermarkt. Door de harde wind stuitert ons bootje over de golfjes en worden we wel nat. Het hoort bij ons zwerversbestaan.
Twee dagen later gaan we weer op pad. Dit keer naar een soort Fjord bij Sibenik. Stroomopwaarts gaan we de watervallen van Krka bekijken. Bij het ophalen van het anker komt er weer allerlei troep mee naar boven wat los gesneden wordt. Ondertussen piept er iets in de kuip. We gaan op zoek naar de piep. Er moet iets mis zijn met de dynamo, zo vertellen verschillende signalen en lampjes ons. De motor gaat uit en we laten ons weer driften. Ik houd uitkijk en Jeroen gaat op onderzoek uit. Mijn technisch wonder heeft het euvel snel gevonden en verholpen. Een los draadje wordt weer vastgezet en dan gaan we eindelijk. De zeilen worden gezet en met een lopend windje zeilen we de haven uit richting Sibenik. Rondom ons ziet het wit van de zeilen. Een regatta vaart met ons naar buiten en maakt zich klaar voor de wedstrijd. Het wordt een mooie dag!
Hieronder onze video van het zuidelijke deel van Kroatië. Wil je nog meer foto’s zien van Kroatië, bezoek dan ons fotoblog:
