Dit keer verkennen we de stad per bijboot. Wij zijn het enige andere bootje naast de gondels die het allemaal wel vermakelijk vinden dat vreemde rode bootje tussen hun. Halverwege leggen we aan en doen een lunch op terras en maken een wandeling door het stadje. Toevallig komen we op de gemeentelijke begraafplaats en ontdekken dat rondom de begraafplaats een muur van kleine huisjes is gebouwd waarin de kisten bijgezet worden. Door de ramen kunnen we de kisten zien en er zijn zelfs huisjes open waar je zo naar binnen kunt gaan. We verwonderen ons dat binnen Europa er nog zoveel cultuurverschil kan zijn.
Later lees ik nog Mark's blog, het zit hem niet mee met al zijn klussen. Een soort moederlijk gevoel bekruipt me, maar dat is niet nodig. Hij viert het leven op zijn eigen wijze met nachtelijke escapades in de bijboot over de rivier, zo lees ik!
De volgende ochtend schijnt de zon en lijkt het minder mistig. We gaan met de funiculair naar boven, waar een klein plaatsje ligt. Het wordt weer gedomineerd door een grote kerk aan een dorpsplein, dit keer met een palmboom in het midden. Uiteraard bezoeken we de kerk en ook hier is een altaar met veel goud bedekt. Toeristen schieten langs en rechts plaatjes van het weelderige ornament. Ondertussen zie ik een Portugese jongen uit de kerkbanken komen hij maakt een kleine buiging en slaat een kruis voordat hij zich heimelijk tussen de toeristen door naar buiten begeeft. Op Wikipedia las ik dat een groot gedeelte van de Portugese bevolking het roomse geloof aanhangt, ik vraag mij af of de ontkerkelijking hier (nog) niet plaats vindt?
Buiten gekomen valt ons oog op een groot pamflet waarop staat dat er vanavond stierenvechten is in het dorp. Onze nieuwsgierigheid is gewekt. We bezoeken de arena en vragen of we een kijkje mogen nemen. Binnen staan we te kijken naar een lege arena, de bordjes geven aan waar de ehbo, de matadors, de bombeiros ed. te vinden zijn. We vragen ons af of dit een kans is om een stukje cultuur te zien, of dat we dit dierenleed niet willen bekijken. Omdat we vandaag nog verder willen besluiten we dat we die vraag nog niet gaan beantwoorden.
Op de uitkijkplaats op de heuvel zien we het verschijnsel mist boven zee toenemen. Beneden gekomen fietsen we langs het strand waar inmiddels heel veel badgasten liggen te luieren in de mist. Wij gooien de trossen los en verdwijnen ook vandaag tussen de havenhoofden door weer in een onzichtbare wereld.