Ik zit achter mijn bureau en kijk naar buiten. Grijs, motregen, vallende gele en rode bladeren, bloeiende heide, prachtige pluimen, kortom herfst. Mijn gedachten gaan naar een jaar later…..
Waar zijn we dan, een idyllisch haventje in Zuid-Portugal of misschien al in de Middellandse Zee? Daar is het momenteel nog zonnig en zo’n 20 graden.
Voorlopig is de realiteit anders.
Waar zijn we dan, een idyllisch haventje in Zuid-Portugal of misschien al in de Middellandse Zee? Daar is het momenteel nog zonnig en zo’n 20 graden.
Voorlopig is de realiteit anders.
Ik zit te wachten op de volgende makelaar. Want het wordt tijd dat ons huis in de verkoop gaat. Ben de hele week al bezig met opruimen, opknappen en loop al die tijd in mijn kluskleding. ’t Lijkt of ik geen andere kleding meer heb dan deze en ik doe met verfstrepen op mijn broek ongegeneerd boodschappen. Het heeft immers geen zin om me continue om te kleden; ’s avonds hang ik in dezelfde kleding uitgeteld op de bank voor de buis.
Het huis in de verkoop. Het is een vak apart zo leer ik deze weken. Ik moet gaan kijken met “kopersogen”, zo wordt mij verteld. Net alsof kopers domme wezens zijn die hun meubels niet virtueel kunnen verplaatsen in ‘onze’ woonkamer en zich geen voorstelling kunnen maken van een kamer in andere kleuren dan onze warme oranjeachtige herfsttinten. Ons huis waar ik 20 jaar lief en leed heb gedeeld en altijd als sfeervol heb ervaren is niet meer van deze tijd.
En passant wordt mij verteld dat voor een fotosessie de gordijnen verwijderd moeten worden dan wel vervangen moeten worden door witte. De bank verplaatst moet worden zodat de woonkamer nog ruimtelijker lijkt. Kunnen we niet nog even een witte Ikea keuken plaatsen, of op zijn minst dan maar wit schilderen. In onze inmiddels lege en witte kinderkamers moeten meubels komen te staan, al is het maar een tweepersoons luchtbed. Kopers kunnen zich dan een beeld vormen van de grootte van kamers en welke mogelijkheden ze bieden.
Op de diverse foto’s op funda leer ik kijken met ‘kopersogen’. Leeg, Licht, Ruimtelijk maar met Kussens en Vachtjes. Blijkbaar zit daar de crux: Plaids, Kussens en Vachtjes en natuurlijk houtachtige elementen, dat is de nieuwe woonbeleving!
Benieuwd wat de volgende makelaar te vertellen heeft….
Op de diverse foto’s op funda leer ik kijken met ‘kopersogen’. Leeg, Licht, Ruimtelijk maar met Kussens en Vachtjes. Blijkbaar zit daar de crux: Plaids, Kussens en Vachtjes en natuurlijk houtachtige elementen, dat is de nieuwe woonbeleving!
Benieuwd wat de volgende makelaar te vertellen heeft….
Ondertussen ben ik veel thuis en wordt mijn leven ietwat saai, ik ben minder mobiel. Maar er is goed nieuws: volgende maand krijg ik een nieuwe knie, waardoor ik uiteindelijk na revalidatie weer mobieler moet worden. Dus shoppen is er momenteel ook niet bij. Er hoeft eigenlijk ook niets gekocht te worden. Iets nieuws voor in de keuken? Een leuke woonaccessoire? Winterkleding? Het zijn allemaal zaken waarbij ik me niet emotioneel mag laten leiden maar rationeel moet bedenken dat ik het niet nodig heb. Behalve dan….bloemen, want die staan op het lijstje van verkooptips van makelaars. Blijkbaar kunnen die kopers verleiden tot het doen van een bod. Dus ook vandaag staat er voordat de makelaar komt een prachtige bos bloemen op tafel. Puur genieten van mijn nieuwe aankoop!
Inmiddels is de makelaar vertrokken. Zijn eerste woorden: ‘Wat wonen jullie hier leuk’.
